یک پیشنهاد جدید از نپال با هدف سخت‌تر کردن الزامات و بهبود ایمنی کوهنوردان در بلندترین قله جهان ارائه شده است، اما چنین پیشنهادهایی به ندرت به قانون تبدیل می‌شوند. ماه گذشته، همزمان با آغاز فصل صعود ۲۰۲۵ در کوه اورست، مجلس اعلای نپال یک لایحه گردشگری را معرفی کرد که شامل مجموعه‌ای از قوانین جدید است. این قوانین به طور قابل توجهی استانداردهای لازم برای افرادی که مجاز به تلاش برای صعود به کوه هستند، افراد مجاز به راهنمایی و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. پیشنهاد امسال شامل این الزامات است که متقاضیان اورست باید ابتدا یک قله ۷۰۰۰ متری واقع در نپال را صعود کرده باشند، همچنین تمامی راهنماها باید شهروند نپال باشند، گواهی سلامت پزشکی باید از مراکز تأیید شده در داخل کشور دریافت شود، هزینه‌های جدید زباله و بیمه برای پوشش هزینه‌های گزاف بیرون آوردن اجساد از کوه نیز الزامی است. واشنگتن پست گزارش داده است که هزینه بیرون آوردن جسد از کوه اورست بین ۳۰,۰۰۰ تا ۷۰,۰۰۰ دلار متغیر است. ـــــــ «چرا قوانین جدید به ندرت اجرا می‌شوند؟» اعلامیه‌هایی از این دست تقریباً هر ساله اتفاق می‌افتند: دولت قوانین جدیدی را برای بهبود ایمنی و پاسخگویی در قله پیشنهاد می‌کند، مانند ممنوعیت صعودهای انفرادی و هلیکوپترها، یا الزامی کردن تراشه‌های ردیاب و جمع‌آوری فضولات انسانی. اما این قوانین به ندرت اجرا می‌شوند. این امر به دلیل مخالفت شرکت‌های راهنما و عدم توانایی در تصویب قوانین پیشنهادی است. لایحه فعلی هنوز در حال پیش‌نویس است و باید از هر دو مجلس پارلمان عبور کند، به این معنی که تغییرات احتمالی وجود دارد. بحث‌برانگیزترین قوانین، الزام صعود به قله ۷۰۰۰ متری و الزام راهنمای نپالی است. هر دو قانون قبلاً نیز پیشنهاد شده‌اند یا بسیار شبیه به پیشنهادهای قبلی بوده‌اند، اما هرگز به قانون تبدیل نشده‌اند. به گفته لاکپا ریتا شرپا، که به مدت دو دهه در کوه اورست راهنمایی کرده و ۱۷ بار به قله صعود کرده است، برخی از این ایده‌های جدید به طور کلی خوب هستند — مانند اطمینان از تجربه کوهنوردان در ارتفاع — اما موارد مشابه در گذشته نیز پیشنهاد شده و «هرگز تصویب یا اجرا نشده‌اند.» او به دشواری اجرای این قوانین اشاره کرد که مستلزم نظارت دولت بر صدها شرکت و کوهنورد است، آن هم در میان تغییرات زیاد در وزارت گردشگری و شیوع رشوه در کشور. (وزارتخانه به درخواست برای اظهارنظر در مورد اتهامات رشوه در نپال پاسخ نداد.) آلن آرنت، که در سال ۲۰۱۱ به اورست صعود کرد و سال‌هاست که وبلاگ‌نویس اورست است و بیش از یک دهه این پیشنهادهای سالانه قوانین را پیگیری می‌کند، گفت: «دلیل این کار این است که آن‌ها می‌خواهند تجارت را ترویج کنند و این تصور را ایجاد کنند که در تلاشند تا کوهنوردی در نپال را ایمن‌تر کنند تا افراد بیشتری برای صعود جذب شوند.» وی افزود: «دلیل اینکه این قوانین اجرا نمی‌شوند این است که اپراتورها از قوانین پیروی نمی‌کنند و سپس دولت قوانین را اجرا نمی‌کند — زیرا همه می‌دانند که اگر این قوانین را اجرا کنند، تجارت کاهش می‌یابد.» وزارت فرهنگ، گردشگری و هوانوردی کشوری و هیئت گردشگری نپال به درخواست‌ها برای اظهارنظر پاسخ ندادند. ـــــــ «ایمنی در مقابل درآمدهای گردشگری» گردشگری یکی از بزرگترین صنایع در نپال است و کوه اورست — بلندترین قله جهان — نگین آن است. طبق آخرین داده‌های گردشگری، ۳۷۴ کوهنورد از ۴۹ کشور امسال در کوه اورست حضور دارند که تنها از محل هزینه‌های مجوز ۴ میلیون دلار درآمد کسب کرده است (در مقایسه با ۲.۴۸ میلیون دلار برای ۳۵۹ نفر در سال ۲۰۱۵). چالش‌های افزایش تعداد کوهنوردان با ادامه هجوم تعداد زیادی از کوهنوردان به قله در هر سال، کشور از مزایای اقتصادی بهره‌مند می‌شود اما باید با مشکلاتی که این امر به همراه دارد نیز دست و پنجه نرم کند — مانند ترافیک در کوهستان، مسائل مربوط به مدیریت زباله و پسماند و افزایش تلفات. در سال ۲۰۲۳، ۱۸ کوهنورد در اورست جان خود را از دست دادند و در سال ۲۰۲۴ هشت کوهنورد جان باختند. برخی از شایع‌ترین دلایل مرگ در کوهستان عبارتند از بیماری حاد کوهستان (AMS)، سقوط، بیماری/خستگی، ناپدید شدن و بهمن. با افزایش تعداد افراد در کوهستان، کارکنان پشتیبانی باید حجم بیشتری از تجهیزات را از طریق آبشار یخ خطرناک خومبو حمل کنند — محلی که در سال ۲۰۱۵ بهمن باعث کشته شدن ۱۶ شرپا شد در حالی که آنها در حال انجام همین کار بودند. همان سال، به دلایل ایمنی، اکسپدیشن‌های آلپنگلو صعودهای خود به اورست را از سمت جنوبی قله در نپال به سمت شمالی، در تبت، منتقل کردند و نوشتند که سمت نپالی «با اعضای تیم بی‌تجربه و راهنماهای فاقد صلاحیت بیش از حد شلوغ شده است.» لاکپا ریتا گفت که سمت شمالی بسیار کمتر شلوغ و از نظر قوانین بسیار سخت‌گیرانه‌تر است. او گفت: «در چین، باید از قوانین پیروی کنید، مهم نیست چه اتفاقی بیفتد. اگر از آنها پیروی نکنید، مجوز صعود نخواهید گرفت.» اکسپلوررزوب در سپتامبر ۲۰۲۴ گزارش داد که قوانین تعیین شده توسط انجمن کوهنوردی چین-تبت (CTMA) الزامی می‌کند که کوهنوردان باید رزومه کوهنوردی و گواهی پزشکی ارائه دهند، یک قله ۷۰۰۰ متری را صعود کرده باشند، توسط یک راهنمای کوهستان حرفه‌ای همراهی شوند و از اکسیژن بالای ۷۰۰۰ متر استفاده کنند. (در سال ۲۰۱۶، ملیسا آرنوت رید اولین زن آمریکایی شد که بدون اکسیژن کمکی به اورست صعود کرد. او از سمت تبت صعود کرد.) ـــــــ «الزام تجربه صعود به قله ۷۰۰۰ متری» یکی از بحث‌برانگیزترین پیشنهادها این است که کوهنوردان باید قبل از تلاش برای صعود به اورست، با موفقیت به یکی از قله‌های ۷۰۰۰ متری در نپال صعود کرده باشند. این قانون شامل صعود به قله‌های ۷۰۰۰ متری در کشورهای دیگر، مانند دنالی یا آکونکاگوآ، یا صعود محبوب آماده‌سازی به آما دابلام نپال (که کمی کمتر از ۷۰۰۰ متر و ۶۸۱۲ متر است) نخواهد شد. در حالی که هدف اطمینان از این است که تنها افراد با تجربه ثابت در ارتفاع بالا، پس از چندین فصل مرگبار که با ازدحام بیش از حد و مشتریان ناآماده همراه بود، اجازه صعود به کوه را داشته باشند، آرنت گفت که بسیاری از قله‌های ۷۰۰۰ متری پذیرفته شده «دورافتاده و خطرناک» هستند. آنها شامل قله‌هایی مانند آناپورنا IV، آپی هیمال، تیلیچو پیک و بارونتسه هستند. او گفت که باید برای قله‌های محبوب مانند دنالی و آکونکاگوآ که در این الزام لحاظ شوند، انعطاف‌پذیری وجود داشته باشد. واکنش جامعه کوهنوردی نسبت به افزایش سطح تجربه متقاضیان اورست مثبت بوده است و مخالفت بیشتر بر سر جزئیات قانون و اینکه کدام قله‌ها به حساب می‌آیند متمرکز است. گرت مدیسون از مدیسون ماونتینیرینگ به CNN گفت که یک قله ۶۵۰۰ متری در هر نقطه از جهان ایده بهتری خواهد بود. سوز کلی، مدیر ادونچر کانسلتنتز، یک شرکت راهنمایی مستقر در نیوزلند، گفت: «ما به طور کلی از هر قانونی که مهارت‌ها و تجربه کوهنوردان مشتاق اورست را افزایش دهد، حمایت می‌کنیم.» وی افزود: «و بنابراین از افرادی که با رویکردی که می‌توانند بدون تجربه قبلی برای صعود تلاش کنند، ممانعت خواهد کرد، همانطور که هر سال در بسیاری از شرکت‌های ارزان‌قیمت که در نپال زیاد هستند، می‌بینیم.» مقالات زیادی در مورد کوهنوردان بی‌تجربه در قله نوشته شده است که خود یا دیگران را در خطر قرار می‌دهند — لاکپا ریتا شرپا گفت که او افرادی را دیده است که هرگز کرامپون نپوشیده‌اند و برای صعود تلاش می‌کنند. این نوع پیش‌نیاز کوهنوردی چندین بار در ۳۰ سال گذشته مطرح شده است، با این پیشنهاد دولت که کوهنوردان باید قبل از اورست به یک قله ۶۰۰۰ متری صعود کنند. این قانون به دلیل مخالفت شرکت‌های اکسپدیشن و کوهنوردان کنار گذاشته شد. لاکپا ریتا، که در گذشته با مقامات برای یافتن راه‌هایی برای رفع مشکل ازدحام صحبت کرده است، گفت: «دلیل اینکه مردم نمی‌خواهند تعداد کوهنوردان در اورست را کاهش دهند این است که نگران از دست دادن کار خود هستند. همه چیز در مورد پول است.» ـــــــ «معاینات پزشکی» همه کوهنوردان باید گواهی پزشکی مربوط به یک ماه اخیر و از یک موسسه پزشکی مورد تایید دولت در نپال را برای تأیید سلامت خود ارائه دهند. این امر مستلزم این است که یک فرد برای یک اکسپدیشن هزینه کند، به نپال سفر کند و شاید به او گفته شود که برای صعود به اندازه کافی سالم نیست. آرنت فکر می‌کند که فارغ از قانون، انجام یک معاینه دقیق سلامتی قبل از صعود ایده خوبی است — مانند تست استرس قلبی برای کوهنوردان بالای ۵۰ سال و بررسی سطح آهن برای کوهنوردان زن. ــــــ «راهنماهای نپالی» قانون مبنی بر اینکه سردارها (شرپای ارشد)، راهنماهای ارتفاع بالا و کمک‌کنندگان در اکسپدیشن‌ها باید شهروند نپال باشند، قبلاً نیز پیشنهاد شده است و سیاست‌های مشابهی در سایر کشورها با گردشگری ارتفاع بالا وجود دارد (اکوادور نیز دارای یک فرمان مشابه است که استفاده از راهنماهای محلی را در برخی قله‌ها الزامی می‌کند). در کوه رینیر واشنگتن، تنها سه شرکت راهنمای آمریکایی مجاز به فعالیت در کوه هستند و ۱۵ شرکت راهنما می‌توانند برای سفرهای یک‌باره در کوه درخواست دهند. لاکپا ریتا معتقد است که پیشنهادهایی از این دست فرصت‌های بهتری به راهنمایان یا کارمندان نپالی می‌دهند و امکان کسب درآمد بیشتر را فراهم می‌کنند، اما تاکید کرد که نظارت و اجرای آن دشوار خواهد بود. ــــــ «مسیرهای جدید و رکوردها» در صورت تلاش برای مسیر جدیدی در کوه اورست، کوهنوردان باید از وزارت گردشگری مجوز بگیرند. کوهنوردان باید به آن مسیر پایبند باشند و تنها در صورت اضطرار و با تایید یک افسر رابط دولتی می‌توانند مسیر را تغییر دهند. کوهنوردانی که در حال تلاش برای هر نوع رکوردی هستند، باید از قبل آن را اعلام کنند. ــــــ «بیمه فوت و هزینه جمع‌آوری زباله» یک الزام بیمه جدید، هزینه گزاف و اغلب خطرناک برداشتن اجساد از کوه را پوشش خواهد داد. و برای رسیدگی بهتر به مشکل زباله در کوه، مبلغ ۴۰۰۰ دلار سپرده زباله که قابل استرداد بود، با یک هزینه غیرقابل استرداد زباله جایگزین خواهد شد، و وزارت گردشگری مسئول مدیریت و برداشتن زباله از قله خواهد بود. به گفته لاکپا ریتا، قوانینی از این دست که بر انطباق شرکت‌های اکسپدیشن تمرکز دارند، در مقابل پیگیری گواهی‌های پزشکی و صعود هر کوهنورد، احتمال موفقیت بیشتری دارند. ـــــــ «مدیریت پسماند انسانی» لاکپا ریتا گفت که یکی از قوانینی که در حال اجرا است، الزام اخیر برای خارج کردن فضولات انسانی از کوه با استفاده از کیسه‌های پسماند انسانی است. او گفت که با مقامات محلی تماس ویدیویی داشته تا نحوه اجرای این کار را به آنها بگوید. هنگامی که او سردار برای شرکت آلپاین اسنتس اینترنشنال مستقر در سیاتل بود، شرپاهای خود را ملزم به استفاده از این کیسه‌ها در کوهستان می‌کرد، حتی قبل از اینکه قوانینی در این زمینه وجود داشته باشد. او گفت: «برای موفقیت چنین کارهایی، شرکت‌های اکسپدیشن باید بسیار صادق باشند.» در سال ۲۰۱۵ واشنگتن پست گزارش داد که کوهنوردان حدود ۲۶,۵۰۰ پوند فضولات انسانی را در هر فصل رها می‌کنند و این قله را «بمب ساعتی مدفوع» نامید. ــــــ «آینده مبهم» اینکه آیا هیچ یک از پیشنهادهای اخیر اجرا خواهند شد — و مهم‌تر از آن، به اجرا درخواهند آمد — نامشخص است. آرنت کوهنوردان را تشویق می‌کند که به قوانین پیشنهادی نگاه کنند، تصمیم بگیرند که چه چیزی به صورت شخصی منطقی است، و چگونگی اعمال آنها را خودشان دریابند. بسیاری از شرکت‌های راهنمایی، مانند آلپاین اسنتس اینترنشنال و فورتباخ ادونچرز، از قبل از مشتریان اورست خود تجربه در ارتفاع بالا را الزامی می‌کنند. فعلاً، این فصل در اورست در حال پایان است. آرنت در وبلاگ خود نوشت که مجموع صعودها به اورست، از هر دو طرف قله، به «حداقل ۵۲۵ نفر» می‌رسد. ـــــــــــــــــــــــــ Source National Geographic Persian Edition by aviinioo