همه از خود گریزان و چرایش را نمی‌دانم درون خویش زندان و چرایش را نمی‌دانم یکی اَبرو کمان دارد ، یکی مژگان به پیکار است و من بر نیشِ پیکان و چرایش را نمی‌دانم تبسم می‌‌زند بر قلب من نفرین قدیسان خدا پیدا و پنهان و چرایش را نمی‌دانم گهی تنها چراغی سوی مردم می‌برم امّا فقط شب مانده بر جان و چرایش را نمی‌دانم شبیه مرغ توفانم در این دریا ولی جانم همیشه خیس و گریان و چرایش را نمی‌دانم گلویم را بریدند و به تَلخندی فرو بستند دهم پیوسته تاوان و چرایش را نمی‌دانم شُغاد از راست می‌آید و گرسیوز به چپ‌ راهی و رستم توی دالان و چرایش را نمی‌دانم بگو پورِ شَه ایران گذشت از آتش بُهتان همیشه رنج توران و چرایش را نمی‌دانم بگو خونِ رگِ بابک درون جان هر مردی‌ست سیاوُش‌ها به زندان و چرایش را نمی‌دانم منی که مرد دین بودم در این قحطی دینداری ندارم دیگر ایمان و چرایش را نمی‌دانم #امیر_جشن @Raghse_Vazhehha https://whatsapp.com/channel/0029VaWGLCIG8l5MPJ5Xs72K/9223372036854675807