كتاب علم باب (14): فضيلت علم 71- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا قَالَ: سَمِعْتُ رسول الله ﷺ قَالَ: «بَيْنَا أَنَا نَائِمٌ أُتِيتُ بِقَدَحِ لَبَنٍ فَشَرِبْتُ حَتَّى إِنِّي لأَرَى الرِّيَّ يَخْرُجُ فِي أَظْفَارِي، ثُمَّ أَعْطَيْتُ فَضْلِي عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ». قَالُوا: فَمَا أَوَّلْتَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «الْعِلْمَ»». (بخارى:82) ترجمه: «عبد الله بن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا می‌گوید: از رسول الله ﷺ شنیدم كه می‏فرمود: «در عالم رویا و خواب، یک لیوان شیر به من داده شد. شیر را نوشیدم تا آنكه خوب سیر شدم تا جائی كه سیری از ناخن‏هایم بیرون می‏آمد. سپس باقیمانده آن را به عمر بن خطاب دادم». صحابه عرض كردند: یا رسول الله! این خواب را چگونه تعبیر فرمودید؟ رسول الله ﷺ فرمود: «آن را به علم تعبیر نمودم»».