රාදි 🤎🍂
168 subscribers
About රාදි 🤎🍂
එන්න අපි අකුරුවලට පණ දෙමු... 💕💐
Similar Channels
Swipe to see more
Posts
*සොම්රි ළමයි.. මෙහෙම හිටියට මටත් හරි හරි වැඩනේ වෙන්නෙ. ඒකයි අවුල.. 🥲😪* *~ Raadi ~*
"මොකද.. ඒවා කියද්දි තරහා යනවද.. තමුන්ට.." "Shut up mr. Sihas. I said shut up. ඔයා මේ සතියට දෙකට දැක්කෙ මේ සාංකේතිගෙන් දශම ගානයි.. I'm warning you.. මීට පස්සෙ මගේ ඉස්සරහා මගේ අම්මා ගැන කතා කරද්දි දෙපාරක් හිතන්න.. මොකද මම කැමති නෑ මගේ පවුලෙ මිනිස්සුන්ට අත උස්සන්න.. හැබැයි.. මං කිසිම දෙයක් එක පාරකට වඩා ඉවසන්නෙත් නෑ." ආයෙම පාරක් බාප්පා ඇස් දෙකත් රතු කරගෙන කෑගහන්න හදද්දි මම අඩියක් දෙකක් ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගිහින් බාප්පා දිහාට නැවිලා එහෙම කිව්වෙ මේ වටේ පිටේ ඉන්න අයට විහිලුවක් වෙන්න ඕනෙ නැති නිසා.. ඒත් ඒ එක්කම ඇස් දෙක හීනි කරගෙන හිටපු බාප්පා මගේ අතේ වැලමිට ලඟින් අල්ලලා මාව එයාගෙ දිහාට ඇදලා ගත්තු පාරටනම් මම විසි වෙලා ගියා.. "තමුසේ...." ඒ නපුරු පාට ඇස් රතු කරගෙන විනාඩි ගානක්ම මුකුත් නොකියා මගේ දිහා බලන් හිටියෙ මම දඟලලා දඟලලා අත ගලවගන්න හදන විදිය ගානකටවත් නොගෙන.. ඒත් එක්කම පිටිපස්සෙන් ඇහුන නිකොලාගෙ සද්දෙට ගැස්සිලා ගිහින් මාව අතෑරලා දාපු බාප්පා මගේ දිහාට ඇඟිල්ලක් දික් කරේ තව මොනවහරි කියන්න.. ඒත් ඒ වෙලාවෙම තියෝ මැද්දට පැන්නෙ ජේසන් කෙවින් ලියම් තුන්කට්ටුව මෙතෙන්ට ආවොත් දැන් කිසිම හොඳක් නොවෙන බව දැනගෙනම වෙන්න ඇති.. "මිස්ටර් සිහස්.. මං හිතන්නෙ දැන් ඔයා ගියොත් හොඳයි. මේක කොලේජ් එකක්නේ.. You know what I'm saying.." තියෝ පැනපු ගමන් එහෙම කිව්වම තියෝ දිහත් ටික වෙලාවක් බලාගෙන හිටපු බාප්පා ආයෙමත් මට රවාගෙන ඔරවගෙන එතනින් ගියේ මගේ දිහාට දික් කරපු අතත් මිට මොලවගෙන.. " Hay.. That's mr. Sihas. Isn't he." (හේයි. ඒ මිස්ටර් සිහස් නේද..) බාප්පා යනකොටම වගේ අපි ලඟට කඩාගෙන වැදුන ඇන්ඩ්‍රියා එහෙම ඇහුවෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන.. "Yeh.. That's him." (ඔව් ඒ එයා.) "But doll.. Do you know each other.. You guys seem very close.. But I didn't understand anything because you spoke in Sinhala.." (ඒත් ඩෝල්. ඔයාලා එකිනෙකා අඳුරනවද. ඔයාලා ගොඩක් සමීපයි වගේනේ.. ඒත් මට මුකුත් තේරුනේනම් නෑ ඔයාලා සිංහලෙන් කතා කරපු නිසා..) මං ඔනෑවට එපාවට ඇන්ඩ්‍රියාට උත්තර බඳිද්දි මගේ අතකිනුත් අල්ලගෙන කටත් ඇද කරගෙන එහෙම ඇහුවෙ නිකොලා.. නිකොලාගෙ ප්‍රශ්නෙත් එක්ක තියෝනම් මගේ දිහා බැලුවෙ කටත් ඇරගෙන.. ඇයි ඉතින් පොර දන්නෑනෙ අර යකා එක්ක තිබුන තරහට මම අපේ නෑදෑකම ගැන කාටවත් කියන්න එපා කියලා සාරට කිව්වා කියලා.. මේ වෙනකලුත් මුලු කොලේජ් එකෙන්ම ඕක දන්නෙ තියෝයි සාරයි විතරයි.. ඒත් එහෙමයි කියලා මෙහෙම ගොන් බූරුවෙක් වගේ මගේ දිහා බලන්න දෙයක් නෑනේ.. "Don't look at me like that, Theo. They don't know that." (ඒ විදියට මගේ දිහා බලන්න එපා තියෝ. එයාලා ඒක දන්නෙ නෑ..) "What don't we know.." (අපි දන්නෙ නැත්තෙ මොනවද..) "Umm.. Actually... he's my dad's brother.. He is staying at our place.." (අම්ම්.. ඇත්තටම.. එයා මගේ තාත්තගෙ සහෝදරයා. එයා නැවතිලා ඉන්නෙ අපේ ගෙදර..) "Wait.. Whaaaaaat." මං මෝඩ හිනාවක් දාගෙන උත්තර දුන්නු සැනින් ඇන්ඩ්‍රියායි නිකොලායි දෙන්නම බෙරිහන් තියන්න ගත්තෙ නිකන් පිස්සු හැදිලා වගේ.. මේ මොකද අනේ මේ.. ඔය පොඩි දේට මෙච්චර කෑගහන්නෙ ඇයි.. "Why did you hide such a big secret from us Doll.. uuuuuuuh.." (ඇයි ඔයා එච්චර ලොකු රහසක් අපෙන් හැංගුවේ ඩෝල්..) ඒ පාර බෙරිහන් දෙනවා මදිවට ඇන්ඩ්‍රියා ඇවිත් මාව දෙපැත්තෙන් හොලවනවා.. නිකොලාට ජබර කලන්තෙ හැදිලද මන්දා.. "What the f$ck. Such a big secret.." මුන්ට පිස්සුද.. ලොකු රහසක්.. මොකද්ද යකෝ ලොකු රහස.. හරියට නිකන් කොලේජ් එකේ ළමයින්ගෙ පවුලෙ අය මේකෙ උගන්නලා නෑ වගේ.. "Oh my god.. our handsome sexy coach and doll are relatives. I can't beleve this." (අනේ මගෙ දෙයියනේ.. අපේ හැන්ඩ්සම් සෙක්සි කෝචුයි ඩෝලුයි නෑදෑයෝ. මටනම් මේක විශ්වාස කරන්නත් බෑ..) මේ මොන විකාරයක්ද මේ.. මුන්ටනම් පිස්සු.. "oh my god , oh my god.. look. He is back." (බලන්න. එයා ආපහු එනවා) ඒ අස්සෙ නිකොලා ආයෙම බෙරිහන් දෙද්දි අපි කට්ටියගෙම අවදානෙ නිකොලා බලන් හිටපු දිහාට හැරුනා.. ඇත්ත තමයි.. තවත් ප්‍රොෆෙසර් කෙනෙක් එක්ක කතා කර කර බාප්පා ග්‍රවුන්ඩ් එක ඉස්සරහා පාරෙන් අනික් පැත්තට යනවා.. ඒ උනාට මුන් මොකටද මෙච්චර මැරෙන්නෙ මේ.. " that's true baby.. He's very handsome. That birthmark near his Adam's apple... ohh.. it's very sexy." ලියම්.. ඒ පාර එයත්.. මගේ කර වටේට අතකුත් දාගෙන යටි තොලත් ලාවට හපාගෙන එහෙම කියන ලියම් දිහා මං බැලුවෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන.. හරි.. ඇත්ත. ලියම් ගෑණුළමයින්ට කැමති නෑ. එයා ගේ තමයි. ඒ උනාට.. මේ යක්ෂයා.. හෙහ්.. හැබැයි කියන්නත් බෑ.. මෙයත් කෙල්ලෙක් දිහා ඇහැක්වත් ඇරලා බලන්නෑනෙ.. ඌප්ස්.. අර එදා අපට අප හිමි නෑ කිව්වෙ ඒකද දන්නෑ.. අපොයි අපොයි.. හැබැයි නෑ.. එහෙම වෙන්නත් බෑ.. ඒ කොහොම උනත් මං කැමති නෑ මගේ යාලුවෝ කවුරුවත් මේ හිතක් පපුවක් නැති යක්ෂයාව ක්‍රශ් එකක් කරගන්නවට.. ඒ ඇන්ඩ්‍රියා හරි නිකොලා හරි උනත්.. එහෙම නැත්තන් ලියම් උනත්.. මේ සංකි ඒකනම් වෙන්න දෙන්නෑ.. "Stop it, Liam. Don't look at him like that.. he is a handsome devil. Forget about that shit.. and you two too.." (නවත්තගන්න ලියම්. එයා දිහා ඒ විදියට බලන්න එපා.. එයා කඩවසම් යක්ෂයෙක්. ඔය මගුල අමතක කරලා දාන්න. ඒ වගේම ඔයාලා දෙන්නත්..) "Ahhh ok ok. Just for fun baby. Anyway doll. How old is he.." (හරි හරි. විනෝදෙට බැලුවේ.. ඒක නෙවෙයි ඩෝල්. එයාගෙ වයස කීයද..) මං රවාගෙන ඔරවගෙන එහෙම කියපු හින්දා තව ටිකකින් ගුටිකන්න වෙන බව දැනගෙනම තමයි ඔය මං ඉඳගෙන හිටපු තැනට ඇවිත් බටර් පාර ගාන ගමන් ඇන්ඩ්‍රියා එහෙම ඇහුවෙ.. "He's 28" "Whaaaaaaat.." ඔය ඉතින්.. ආයෙ කන අස්සෙ බෙරිහන් දෙනවා.. හරියට නිකන් පිස්සෙක් වගේ.. "Yeh. I know. He is young. And handsome..." (ඔව් මම දන්නවා. එයා තරුණයි. ඒ වගේම හැන්ඩ්සම්.) ඇන්ඩ්‍රියා බෙරිහන් දීලා ඉවර උනාම මම ආයෙමත් කතා කරන්න ගත්තේ කම්මුලකට අතකුත් තියාගෙන ඈතින් පේන බාප්පගෙ රූපෙ දිහාම බලාගෙන ලාවට හිනාවෙන ගමන්.. මොනවා උනත් ඇත්ත කතා කරන්න එපැයි මං.. නපුරු පාට ඇස්.. ඝන ඇහිබැම.. දිග ඇහිපිහාටු.. රෝස පාට තොල්.. ගානට හදපු ඇඟ... අර මුන් හැම වෙලාවෙම කියවන ඇඩම්ස් ඇපල් එකට පහලින් බෙල්ලෙ තියෙන බර්ත්මාක් එක.. ඇයි අර ඉඳලා හිටලා දාන පිස්සු හැදිලා ආයෙත් හැදෙන හිනාව.. ඒකටනම් ඕනෙ එකෙක් වශී වෙනවා.. අනික් අතට ඉතින් එයා හැන්ඩ්සම් නොවී කොහොමද.. මොනා උනත් ශවී බෝයිගෙ මල්ලි බබානේ මේ.. පෙරේරා පවුලෙ කොල්ලො කවදත් හැන්ඩ්සම් තමයි.. තුන්වෙනි පරම්පරාවට මෙච්චර සෙම්සි බනිස් ගෙඩියක් වගේ කෙල්ලෙක් ඉන්න පවුලෙ දෙවනි පරම්පරාවෙ කොල්ලො එහෙම නොවී තියෙයිද.. "But he is our coach. And also my uncle. Please show some respect gyes." (ඒත් එයා අපේ කෝච්.. ඒ වගේම මගේ බාප්පා.. ඒක නිසා පොඩ්ඩක් හරි ගරු කරන්න..) ඔය මොනවා තිබ්බත් ඔය යකාගෙ පණ්ඩිතකම වැඩී.. එතකොට අර සේරම ඉවරයි... මෙච්චර වෙලා බාප්පගෙ රූපෙ ලඟ නවත්තගෙන හිටපු ඇස් සෙට් එක ලඟට ගෙනැල්ලා ඔරවගෙන කටත් ඇද කරගෙන මං එහෙම කිව්වෙ ඒකයි.. "Ok. Ok. That's enough. Doll.. Let's go. Come here. Theo. Come here.." (හරි හරි. ඒ ඇති. ඩෝල්. අපි යං.. තියෝ. මෙහෙ එන්න..) මමවත් අනික් උන්වත් මොනවහරි කියන්න කලින් මැද්දට පැනලා සාරා එහෙම කිව්වෙ මගේ මූණෙන් පෙනුන සබ්ටයිට්ල් ටිකේ කිසිම සුහද බවක් ගෑවිලා තිබ්බෙ නැති හින්දා වෙන්න ඇති මෙලහකට.. කොහොමත් මම මල විකාර එපා කරපු මූඩ් එකක හිටපු හින්දා සේරම දාලා කට්ටියටම ටටා බායි කියලා මම තියෝයි සාරායි එක්ක ආපහු ගෙදර එන්න ආවා.. ඇත්තටම ඒ යන අතරමගදි තමයි මට මෙච්චර වෙලාවක් අමතක වෙලා තිබ්බ ඒවා මතක් උනේ.. "අනේ දෙයියනේ මගෙ ප්‍රොජෙක්ට් එක.." අර කුම්භාණ්ඩ නරපණුවා නිසා මට නැති උනේ මගෙ ප්‍රොජෙක්ට් එක කරගන්න තිබුන වෙලාව නේද.. "මොකද ඩෝල් කෑගහන්නේ.." "කෑගහන්නේ.. කෑගහන්නෙ මට වෙන කරන්න දෙයක් නැති හින්දා.. තමුසෙ හින්දා තමයි තියෝ මේ සේරම. අච්චර වැඩ අස්සෙ තමුසෙ මාව ග්‍රවුන්ඩ් එකට ඇදගෙන ගියේ නැත්තන් මේ කිසි දෙයක් නෑනේ.. මට අර උද්දච්ච බාප්පා එක්ක රණ්ඩු වෙන්න වෙන්නෙත් නෑ.. දෙයියනේ.. දැන් ඉතින් මුලු රෑම ඇහැරගෙන හිටියත් ප්‍රොජෙක්ට් එකනම් ඉවර කරගන්න හම්බෙන්නෑ.." මං පොඩි එකෙක් වගේ බෙරිහන් දෙන ගමන් අත මිට මොලවලා තියෝට ගහන්න ගත්තෙ ඉන්නෙ පාරෙ කියලත් අමතක කරලා.. තියෝ මගෙ අත් දෙක එහාට කර කර බේරෙන්න මාර ගේමක් දෙන්නෙ.. ඊට හපන් සාරා.. මාව නවත්තන්න පුදුම කට්ටක් කනවා.. පාරෙ මිනිස්සුත් අපි දිහා බල බල යන්නෙ අමුතුවට.. ඇයි ඉතින් පිස්සො වගේ මෙතන ගහගන්නවනේ... ඒත් ඒක නෙවෙයිනෙ දැන් මෙතන ප්‍රශ්නේ.. ඇයි දෙයියනේ.. දැන් කොහොමද හෙට වෙද්දි ප්‍රොජෙක්ට් එක සබ්මිට් කරන්නේ.. ප්‍රසන්ටේෂන් එක කරන්නත් ඕනෙ ගිහින්.. "අයියෝ ඩෝල්. Stop it.." "ඩෝල් ඩෝල්. ආහ්.. ගහන්න එපා ගෑණියේ.. ඔය.. ආයි.. ඩෝල්.. මේ කියන එක.. ඌහ්හ්.. බඩට ගහන්න එපා යකෝ.. ඇයි කොනිත්තන්නෙ.. කියන එක අහලා හිටපන්. ප්‍රොජෙක්ට් එක... ආයී.. හූරන්න එපා.. ඒක කරලා ඉවරයි යක්ෂණියේ..." එක පාරට මගෙන් බේරෙන්න දඟල දඟල එහෙම කියද්දි මගෙ තරහා තවත් ඇවිස්සුනා.. "ඉවරයි.. අනේ මේ.. මගෙන් අහගන්න එපා.." එහෙම කියාගෙනම මම ආයෙම අත ඉස්සුවෙ තව දෙතුන් පාරක් තියෝගෙ හොම්බට අනින්න.. ඒත් ඉතින් මේ පාර තියෝ මට කලින්ම ක්‍රියාත්මක උනා.. මගේ අත් දෙකම එක මිටකට අල්ලලා අපි දෙන්නා අතරෙ පරතරයක් නැති වෙන ගානටම මාව ඒ යකාගෙ දිහාට ඇදලා ගත්තෙ හරියට පුලුන් ගොඩක් අදිනවා වගේ.. ඔක්කොමත් හරි මේ අල්ලගෙන ඉන්න විදියට මට හෙල්ලෙන්නවත් බෑ.. "මොහ්.. මේ.. මොකද.." "දෙයක් කියද්දි මුරණ්ඩුකමයි පණ්ඩිතකමයි අතෑරලා ඒ කියන එක අහලා ඉන්නවා ඩෝල්. ඇත්තටම ඒක කරලා ඉවරයි.. ඔයාට ඒක බලලා සබ්මිට් කරන්න විතරයි තියෙන්නේ.." ඒ පාර තියෝ ඒක කිව්වෙ බොහොම නිවුන කටහඬකින්.. "මොහ්.. are you serious.." "Yeh baby.. it almost done. මම ඔයා හදපු ප්ලෑන් එකේ විදියට වැඩ ටික ඉවර කරලා තියෙන්නෙ. ප්‍රසන්ටේෂන් එකත් එක්කම. ඔයාට සැටිස්නම් අපිට දැන් උනත් සබ්මිට් කරන්න පුලුවන්.." තියෝ එහෙම කියද්දි මගෙ ඇස් නලලට ගිහින් කටත් ඇරුනෙ ඉබේටම වගේ... "ම්.. මෙහ්.. ඒකද ඔයා.." " oh honey.. මං කිව්වෙ නැද්ද ඔයාට.. ස්ට්‍රෙස් වෙන්න එපා කියලා . ම්ම්ම්.." මෙච්චර වෙලා මාව අල්ලගෙන හිටපු අතක් මගෙ මූණ ලඟට ගෙනත් ඇඟිල්ලකින් මගේ කම්මුලට තට්ටු දාන ගමන් තියෝ එහෙම ඇහුවෙ ලස්සන හිනාවකුත් මූණෙ තියාගෙන.. ආහ්හ්.. අනේ දෙයියනේ.. මෙච්චර වෙලාවක් මං මේ මනුස්සයට ඇලිලා නේද හිටියෙ මෙතන.. කොහොමද යකෝ මට ඒක අමතක උනේ.. "ඒයි ඒයි.. එහාට වෙන්නයි කිව්වෙ. අතාරිනවා මාව.." මං මහ හයියෙන් එහෙම කියලා කෑගහන ගමන් තියෝව අත් දෙකෙන්ම පිටිපස්සට තල්ලු කරා.. සෑහ්.. ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ විලි ලැජ්ජාවක්නෙ යකෝ ඒ උනේ.. ඒ අස්සෙ සාරා ඇස් උඩ තියාගෙන කටත් ඇරගෙන තාමත් ගල් වෙලා වගේ බලන් ඉන්නවා.. අනේ දෙයියනේ.. මෙහෙමත් ලැජ්ජාවක්.. මං හයියෙන්ම මගේ නලලට පාරක් ගහගත්තෙ මේ තරම් අසිහියක් මට ආවෙ කොහෙන්ද කියලා කල්පනා කරන ගමන්මයි.. "Oh shit. සාරා.. මෙහෙ එනවා යන්න.. අදනම් මහ එපාම කරපු දවසක්.. ආහ්හ්.." තාමත් ගල් වෙලා උඩ බලන් ඉන්න සාරවත් ඇදගෙන ලැජ්ජාවට නලියට කම්මුලක් අනික් අතෙන් වහගෙන මම එතනින් එහාට දුවගෙන ගියේ තියෝ හිටපු තැනම ඉඳන් හයියෙන්ම හිනා වෙන සද්දෙ ඇහුනෙවත් නැති ගානට.. ..........................................................♡ "සිතින් විතරක් පෙම් කරන්නම් දුරින් හිද ඔබ දෙස බලන්නම් ලංව ඉන්නට බෑ ඔබේ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි....." "Woah.. what a beautiful song girl.." (වාව්.. මොන තරම් ලස්සන සින්දුවක්ද..) අනේ අනේ ඉතින්.. මේ තරම් පිනක්.. දවසෙ තියෙන විකාර එපා කරපු වැඩ ටික සේරම ඉවර වෙලා දෙයියනේ කියලා පොඩ්ඩක් නිදහසේ ඉන්න හැදුවා විතරයි.. මගේ ලස්සන හැන්දෑ වරු කාබාසිනියා කරලා නැති නාස්ති කරලා දාන්න මේ සාරාට පුදුම හැකියාවක්නෙ තියෙන්නෙ.. සින්දුව මැද්දෙන්ම ගොන් හරකෙක් වගේ කඩන් පැනපු හැටි විතරක්.. තූ තූ තූ.. කොහෙන් ආව හැකියාවල්ද මන්දා මේවා.. මට නිදහසේ පාඩුවෙ ඉන්න දෙන්නෙම නෑනේ මේ හොල්මන.. කොටින්ම කිව්වොත් මගේ ජීවිතේ කියන හිස් සිවිලිමේ හැමතිස්සෙම එහෙට මෙහෙට දුවන කලවැද්දා තමයි මේ සාරා.. "What the f$ck Saraah. Why are you here. You ruined my song. And my mood too.." ( මොන මගුලක්ද සාරා.. ඇයි ඔයා මෙහෙ. ඔයා මගේ සින්දුව විනාස කරා.. ඒ වගේම මගේ මූඩ් එකත්..) නිහඬ නිස්කලංක ලස්සන හවසක් කිසිම හේතුවක් නැතුව විනාස කරලා දාපු තරහටත් එක්කමයි මං කෑගැහුවෙ.. ඒත් මං ආපහු කටත් ඇරගෙන සාරා දිහා බැලුවෙ ඒ හොල්මන ඊලඟට කියපු මෙලෝ අපබ්‍රංසයක් මට තේරුම් ගන්න බැරි උන නිසා.. "Oh my bad. But I've never heard it before. ම්ම්ම් ම්ම්ම්ම්ම්.. අපට අප හිමි නෑ ලොවේ.. කාටද කාටද.. ශෝනාට කවි ලියන සිත්ටද මේවා කියන්නෙ ඉතින්.. ආහ් ආහ්.." පාඩුවෙ ඉඳගෙන හිටපු මගේ අතකට ඇඟිල්ලකිනුත් ඇන ඇන පිස්සියෙක් වගේ කියව කියව හිනාවෙවී සාරා මේ දඟලන දැඟලිල්ලට තව ටිකෙන් මම ඉඳගෙන හිටපු පුටුවෙනුත් බිම.. ඒත් මොනවද මෙයා මේ කියවන්නේ.. ශෝනාට කවි ලියන සිත්.. ඒ මොකෙද්ද ඒ.. "මොනාද ඕයි මේ කියවන්නෙ. කියන එකක් තේරෙන්න කියහන්කෝ.." මං ආයෙමත් කට අනිත්පැත්ත පෙරලගෙන එහෙම කිව්වෙ ඒකමයි.. ඒ පාර මුකුත් නොකියා කිරිමැටි ගිලපු කිඹුලි වගේ මගේ දිහා බලන් ඉන්නවා.. "ඕයි සාරා.. I'm talking to you.. don't you here me." (මම ඔයාටයි කතා කරන්නේ.. ඇහෙන්නැද්ද..) මං අතකිනුත් අල්ලලා හොලව හොලව එහෙම කියද්දි මෙන්න මේකි හිනා වෙනවා.. "Awww doll. Look how cute when you are mad at me.. oooooh. But it seems like.. you don't know anything about sith. Mmm.. here. Take a look." (අව්ව්ව් ඩෝල්. බලන්න ඔයා මගෙත් එක්ක තරහා ගත්ත වෙලාවට මොන තරම්නම් කියුට්ද කියලා.. ඕහ්හ්හ්හ්. හැබැයි පේන විදියට.. ඔයා සිත් ගැන කිසි දෙයක් දන්නෑ වගේ.. ම්ම්ම්ම්.. මෙන්න බලන්න..) එහෙම කියාගෙන එයාගෙ අත් දෙකෙන් මගේ කම්මුල් දෙක තැලෙන්න තරම් පොඩි කරලා හිනාවෙන ගමන් සාරා මට එයාගෙ ෆෝන් එක දුන්නෙනම් හරි සීරියස් මූඩ් එකකින්.. මං ආයෙම පාරක් සාරා දිහාත් බලලා ආපහු මගෙ අතේ තිබුන ෆෝන් එක දිහා බැලුවෙ මේ මොන පිස්සුවක්ද කියලා තේරුම් ගන්න බැරි නිසා.. සාරා ඕපන් කරන් හිටියෙ ශෝනා පේජ් එක.. අයි මීන් රයිටර් ශෝනාගෙ පේජ් එක.. ඒකත් තව පේජ් එකකින් මගේ පේජ් එක මෙන්ශන් කරලා දාපු පෝස්ට් එකක්.. කිසි දෙයක් තේරුම් ගන්න බැරි තැන මම ආයෙම සාරාගෙ මූණ දිහා බැලුවෙ මේක මට දුන්නෙ ඇයි කියලා අහන්න වගේ.. "ඕක කියවලා බලන්නකෝ.." ඇස් වලිනුත් ෆෝන් එක පෙන්නන ගමන් සාරා එහෙම කිව්වම මම ආයෙමත් මගේ ඇස් දෙක ෆෝන් එක පැත්තට හැරෙව්වා.. හැම රෑකම මගේ නින්ද උබ ඇවිත් හොරකම් කරනකොට.. ඒ ඇයි කියලා තේරුම් ගන්න බැරුව මං වද උනා.. දවසක් දවසක් ගානෙ ඔය ඇස් වල දිස්නෙට මාව පිච්චෙනකොට.. මං උබේ ඇස් නොපෙනෙන්නෙ හැංගුනා.. ඒත් තවත් මට උබේ ඇස් වලින් හැංගෙන්න බැරි දවසක් ආව බව තේරුනාම.. දන්නවද මං දැන් ඔය ඇස් දිහා බලන් ඉන්නවා.. මගෙ ප්‍රේමි.. මගේ ඇස් වල තියෙන කතාව උබේ ඇස් වල නැති වගත් මං දන්නවා.. තාමත් කාගෙවත් වෙනුවෙන් නොලියවුන කතාව වෙන කෙනෙක්ට අයිති වෙයිදෝ කියලත් මගේ හිත කියනවා.. මගෙ බෝනික්කි.. දවසක උබව මගෙන් ඈතටම ගිලිහිලා ගියත්.. දන්නවද මං එදාටත් උබට මේ වගේම ආදරේ කරනවා.. ~ සිත් ~ එච්චරයි.. ඒකෙ තිබුනෙ ඒ වචන ටික විතරමයි.. ඒත් දෙයියනේ.. ඇයි මගෙ ඇස් වලට කඳුලු පිරෙන්නෙ.. ඇයි මගේ පපුව හිරවෙනවා වගේ දැනෙන්නෙ.. ඒ මුලු පේජ් එකටම තියෙන්නෙ පැයකට කලින් දාපු ඒ පෝස්ට් එකයි තව පෝස්ට් දෙක තුනකුයි විතරයි.. සිත්.. කවුද මේ සිත්.. ඇයි එයා මේකට මාව මෙන්ශන් කරලා තියෙන්නෙ.. දැනටමත් මගේ රීඩර්ස්ලා ටික මාර විදියට කලබල වෙලා.. එයාලා හෝ ගාලා මේ සිත් කවුද කියලා හොයනවා.. ඒ එක්කම අහම්බෙන් වගේ මගේ ඇස් වලට අහු උනේ... ..........................................................♡ මෙච්චර පරක්කු උනාට සමාවෙන්න හරිද.. මගේ ෆෝන් එක ටිකක් මරණ මංචකේට ලං වෙලා තියෙන්නෙ මේ දවස් වල.. අනික් එක.. මගෙ මූඩ් එක අවුල්.. මං කියන්නෙ ළමයි.. මං ලියන්නෑ. මට ඉබේ ලියවෙන්න ඕනෙ. එහෙම නොවී බලෙන් ලියන වෙලාවට මගේ වචන මටම සෙට් නෑ.. ඔයාලට කියන්න මේ එපිය මම ලිව්වෙ මැයි 17 වෙනිදා ඉඳන්.. ඉතින් දෙයියනේ කියලා මගෙ හිත හැදෙන්න මොනාහරි කියන් යන්න පොඩ්ඩක්.. ඊලඟ එපිය අරන් එන්නම්.. ✍️ රාදි
අනේ අප්පා.. කිසි හෙනයක් නැතුව හිටියොත් අහක යන බල්ලෙක් හරි මගේ කනවා. 😒 උදේ වෙද්දි බලුබීතිකාව හැදිලා ඉන්ජෙස්සම් ගහන්න උනේ නැත්තන් හෙට කතාව දෙන්නම් 😒🤍 ~ Raadi ~
දහවන දිගහැරුම.. නවවන දිගහැරුමට - https://whatsapp.com/channel/0029Va9alFg5fM5j9t8uoU3G/464 ✍️ රාදි
දවල් වරුවෙ කාමරේට පැනපු පිම්මට මං ආයෙ රෑ වෙනකල්ම එලියට ගියේම නෑ.. ටිකක් රෑ උනාම වෙනදා පුරුද්දට රූම් එකේ බැල්කනියට නොයා මං ශේප් එකේ ඇවිදන් ගියේ ඉස්සරහා පැත්තෙන් තිබුන බැල්කනියට.. මෙතෙන්ට මේ මුලු පලාතක්ම පේනවා.. මගෙ රූම් එකේ වගේ නෙවෙයි.. මේ මුලු බැල්කනි එකටම තියෙන්නෙ ලොකු පැද්දෙන ඔංචිල්ලාවකුයි කුෂන් දෙක තුනකුයි විතරයි.. මෙතන ඉඳගෙන මමයි තාත්තයි සමහර දවසට අහස දිහා බලන් ඉන්නවා.. ඒ වෙලාවට එයා මට එක එක ජාතියෙ කතා කියනවා.. එයාලගෙ ඉස්කෝලෙ කාලේ.. අම්මයි තාත්තයි ගැන.. නැන්දගෙයි අම්මගෙයි දඟ වැඩ.. එයාලා ට්‍රිප් ගියපු හැටි.. ඒ වගේ ගොඩාක් කතා.. ඉතින් ඒ පුරුද්දටම මෙතෙන්ට ආවම මට අහස දිහා බැලෙනවා.. අහසෙ එකම එක තරුවක්වත් නෑ.. මුලු අහසටම හඳ විතරයි.. මං හිතන්නෙ පෝය දවසක් ලඟ ඇති.. තාත්තා කියන්නෙ.. ෆුල් මූන් ඩේ එකක් කියන්නෙ පෝය දවසක් කියලා.. අහස දිහා බලන් ඉන්න එකත් වෙනමම පිස්සුවක්.. ඒ වෙලාවට දැනෙන විදිය කියන්න ඇත්තටම මට තේරුමක් නෑ.. ඉතින් හඳත් එක්ක ගොඩාක් දුර ගිහින් හිටපු මම ඒ වෙනකොටත් හිටියෙ වෙනම ලෝකෙක.. ඒත් දුර ගිහින් තිබුන මගේ හිත ආයෙමත් මේ ලෝකෙට ආවේ පහලින් ඇහුන ගිටාර් එකක සද්දෙට.. මේ රෑ.. ශවී බෝයි ඇහැරලද.. කල්පනාවෙන්ම ඇස් කැරකෙව්වත් ඉඳගෙන හිටපු තැනට මට කිසිදෙයක් හරියට පැහැදිලිව පෙනුනෙ නෑ.. ඒ එක්කම වගේ මට ඇහුනෙ මම කවදාවත් අහලා නොතිබ්බ සින්දුවක්.. ඒක සිංහල සින්දුවක්.. "සිතින් විතරක් පෙම් කරන්නම් දුරින් හිද ඔබ දෙස බලන්නම් ලංව ඉන්නට බෑ ඔබේ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ..." වෝහ්.. ඒ කටහඬ.. මම ටක් ගාලා ඉඳගෙන හිටපු තැනින් නැගිටලා බැල්කනියෙන් පහලට එබිලා බැලුවෙ මට මේ වෙලාවෙ ඇහෙන්නෙ මායාවක්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව.. "Oh my god Seriously. මෙහ්.. මෙයා.." පහල බෙන්ච් එකේ ඉඳගෙන හිටපු රූපෙ දැක්කම ඉබේටම මගේ කටින් ඒ වචන ටික ලෙස්සලා ගියා.. බාප්පා.. එයා... ඔව් ඒ හිටියෙ එයා.. "නිසල නෙතින් ඔබ මදෙස බලා හිදි දෙතොල් ඔබගේ මදහසින් සැරසේ දෙනෙත් ඔබ වෙත පා කරනු බෑ දෙතොල් සිනහා මවනු මට බෑ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ.." ඒත් දෙයියනේ ඒ උනාට.. ඒ කටහඬ.. ඒක හරියට වශියක් වගේ.. හරියටම කිව්වොත්.. අර සුරංගනා කතාවල මායාවෙන් ඇවිත් මිනිස්සු වශී කරගන්න කටහඬවල් තියෙන්නෙ.. අන්න ඒ වගේ.. මටනම් විශ්වාස කරන්නත් බෑ.. මේ මනුස්සයට මෙච්චර සුපිරි.... මං කියන්නෙ පිස්සු හැදෙන තරම් සුපිරි වොයිස් එකක් තියෙනවා කියලා.. ඇත්තමයි මටනම් හිතාගන්නවත් බෑ.. "සිතින් විතරක් පෙම් කරන්නම් දුරින් හිද ඔබ දෙස බලන්නම් ලංව ඉන්නට බෑ ඔබේ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ සසල උනත් මගෙ සිතිවිලි ඔබ ලග නිසල කරන් මම ඉන්නම් සෑම දින කාත් කවුරුවත් නොමැති මා හට ඔබත් අහිමීව ගියපු අරුමය අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ.." ඒත්... ඒත්.. පොඩ්ඩක් හෝව්.. මේ වචන.. මේ සින්දුවෙ තියෙන වචන.. හෙහ්.. මේ යකා මේ දඩිබිඩියෙ ජොබ් එකකුත් හදාගෙන ඔසී ඇවිත් තියෙන්නෙ බූට් එකක් කාලද.. සිරාවටම.. ඒත් ඉතින්.. කවුද යකෝ මේ වගේ මූලක්ගිනිකාරයෙක් එක්ක සෙට් උන මොලේ හොඳනැති එකී.. මං මේ ඇත්තමයි කියන්නේ.. දවසක මෙන්න මේ යකාට අහුවෙන කෙල්ලනම් සුපිරි ජාතියෙ පවක් කරලා තියෙන්නෙ ආයෙ ඉතින් ලොවෙත් නැති වෙන්නම ඈ.. "සිතින් විතරක් පෙම් කරන්නම් දුරින් හිද ඔබ දෙස බලන්නම් ලංව ඉන්නට බෑ ඔබේ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ..." අයියෝ සින්දුව ඉවරද.. ඒත් තව ටිකක් තිබුනනම් හොඳයි වගේ.. මනුස්සයෙක්ගෙ කටහඬකට ඒ තරම් හැඟීම් පුරවන්නෙ කොහොමද.. මටනම් හිතාගන්න බෑ.. එයාගෙ කටහඬේ ඒ තරමට හැඟීම් පිරිලා තිබුනෙ.. ඒ කටහඬේ අනික් හැමදේම වගේම ලොකුම ලොකු වේදනාවකුත් තැවරිලා තිබුනා.. ඇයි.. ඇයි ඒ.. ඒ කියන්නෙ මිස්ටර් සිහස් කාට හරි ආදරේ කරනවද.. ඒකද ඒ.. ඒත් ඉතින් ඇයි එහෙම කියන්නේ.. මං කියන්නෙ මේ අපිට අපි හිමි නෑ කියලා.. ආයෙ ඉතින් ජොබ් එකකට රට ආවා කියලා ලව් එකක් කැඩෙනවයැ.. පිස්සු මල විකාර.. ඒ කොහොම උනත් මාත් ඒ සින්දුව හොයාගෙන අහන්න ඕනෙ.. ඒක මාර ලස්සනයිනේ.. ශවී බෝයිගෙන් අහගන්න ඕනෙ දැවෙන ප්‍රශ්න ටික ඔක්කොටම උත්තර.. ඒකට ඉතින් උදේ වෙනකල් ඉන්න එපැයි.. ඒක නිසා දෙයියනේ කියලා නිදාගත්තනම් හරි.. මොකද මම මගේ නින්දට අසීමාන්තිකව ලව් කරන කෙල්ලෙක්.. ..........................................................♡ "What the hell are you doing.. ඔය ටික ඉක්මනට ඉවර කරනවා මනුස්සයෝ.. We need to submit this before tomorrow." කරුමෙ.. කරුමෙ.. මේකනම් මම පූරුවෙ කරපු කරුමයක්.. අහිංසක මං මොන වරදක් කරාටද දෙයියනේ මේ ප්‍රොජෙක්ට් එක මට මේ ඉස්ගෙඩියා එක්කම කරන්න උනේ.. තියෝ.. මේ ඇටිකුබ්බා මම හැම තිස්සෙ කරන්නෙ කියන එක නෙවේ ඒකෙ අනික් පැත්ත.. පිස්සු වගේ මටනම් දැන්.. තව පැය කීයද තියෙන්නෙ මේක ඉවර කරන්න.. අපි පටන් ගත්තෙත් නොසෑහෙන්න පරක්කු වෙලා.. "අනේ දෙයියනේ.. තාම ප්‍රසන්ටේෂන් එක ලෑස්ති කරලත් නෑ. තව කීයක් දේවල් තියෙනවද කරන්න.." ස්ටඩි රූම් එකේ බිමටම කඩන් වැටිලා එහෙමම ඉඳගන්න ගමන් මගේ කොණ්ඩෙනුත් ඇදගෙන මම කෑගැහුවෙ තව ඉතුරු වෙලා තියෙන වැඩ කන්දරාව මතක් වෙලා.. දෙයියනේ.. මෙහෙම ගියොත්නම් මං පිස්සෙක් වේවි.. "Hay.. let's go.." නෝට්ස් ගොඩත් බදාගෙන ආපහු ටේබල් එක ලඟින් ඉඳගත්තු මගේ ලඟට ඇවිත් මගේ අතිනුත් අල්ලගෙන තියෝ එහෙම කියද්දි මම් තියෝ දිහා බැලුවෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන.. මම පිස්සියෙක් වගේ මේක ඉවර කරගන්න දඟලනවා.. ඒ අස්සෙ මේ යකා මොකද මේ කරන්නේ.. "මොනවද කියවන්නෙ තියෝ.. පිස්සු හැදිලද.." මං ආයෙමත් රවාගෙන එහෙම ඇහුවෙ මේ වෙලාවෙ රණ්ඩු වෙන්නවත් මට මූඩ් එකක් නැති නිසා.. මොකද කිව්වොත් මේ වෙද්දි සම්පූර්ණෙන්ම මගේ ඔලුවෙ තිබ්බෙ හෙට වෙන්න කලින් ප්‍රොජෙක්ට් එක ඉවර කරගන්න එක.. ඒ ස්ට්‍රෙස් එක තමයි මගේ ඔලුව පුරාවටම තිබුනේ... ඒත් ඉතින් තියෝනම් මගේ කෑගැහිල්ල සතපහකට ගණන් ගත්තෙ නෑ.. බලෙන්ම මාවත් නැගිට්ටවගෙන ස්ටඩි රූම් එකෙන් එලියට ඇවිත් කොහෙටදෝ යනවා.. "ඒයි.. පිස්සු හැදීගෙන එනවද තියෝ.. මේක ඉවර කරන්න ඕනෙ. අයිසෙ මේකෙ ඩෙඩ්ලයින් එක තියෙන්නෙ හෙට. මොලේ විකාර වෙලාද.. ආපහු යං.." "මං කිව්වෙ ආපහු යමු කියලා තියෝ.. තමුසෙට බැරිනම් මට යන්න දෙනවා.. මාව අතාරිනවා...." මම මොන මොන දේවල් කියලා බෙරිහන් දුන්නත් මේ යකා නෙවේනෙ කනකටවත් ගන්නෙ. මෙව්වට තමයි ඉතින් මට.. "ඕයි.. මෙහෙම ගියොත් මට ඩිසයිනර් කෙනෙක් වෙන්න වෙන්නෙ ලබන ආත්මෙ තමයි..මට මගෙ ප්‍රොජෙක්ට් එක ඉවර කරගන්න දෙනවා මිනිහෝ.. ආහ්හ්හ්.. Are you deaf.. Hay I'm talking to you.. මාව අතාරිනවා තියෝ.." මම මොන තරම් බෙරිහන් දීලා කෑගැහුවත් තියෝ නැවතුනේ එයාට ඕනෙ උනාම.. අපරාදෙ ඉතින් මං බොරුවට බෙරිහන් දීලා වැය කරපු ශක්තිය.. එක දිගටම ඇවිදපු තියෝ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ කෙලවරකට ඇවිත් මාව එතනින් ඉන්දවලා එයත් මගේ එහා පැත්තෙන් ඉඳගත්තෙ මගේ අතට බබල් ටී එකකුත් බොන ගමන්.. ඒක මම කැමතිම ෆ්ලේවර් එකෙන්.. මොනා උනත් පොර මම කැමති අකමැති දේවල්නම් හොඳට දන්නවා.. ඒත් ඒ උනාට.. මේක බබල් ටී බොන වෙලාවක්ද යකෝ.. අච්චර කෝටියක් වැඩ තියාගෙන මෙතන විවේක සුවයෙන් ගත කරන්න පුලුවන්ද මං අහන්නෙ.. ඉතින් මං කට ඇරියෙ ආපහු යමු කියලා කියන්න.. ඒත් ඉතින් මං කට අරින්න හදද්දිම මගේ දිහාට එබුන තියෝ මගෙ තොල් දෙක මැද්දෙන් ඇඟිල්ලකුත් තියාගෙන කතා කරන්න ගත්තෙ මං ඇසුත් ලොකු කරන් තියෝ දිහාම බලාගෙන ඉද්දි.. "ෂ්.... කේන්ති ගන්න එපා ඩෝල්. බලන්නකෝ. ඔයා රතු වෙලා.. මොකටද මෙච්චර ස්ට්‍රෙස් වෙන්නේ. ම්ම්ම්ම්... Be cool baby.." වෝහ්.. මේ යකා කවදද මෙච්චර හැන්ඩ්සම් උනේ.. මූණෙ පැත්තකට අවුව වැටිලා දිලිසෙනවා.. ලිප්ස් රෝසම රෝස පාටයි.. ඒ මදිවට අලුතෙන් සයිඩ් නෙක් ටැටූ එකකුත් ගහලා.. මෙච්චර ලස්සන කොල්ලෙක් ඇයි දෙයියනේ මගෙ පස්සෙන් ඇවිත් දුක් විඳින්නේ.. ඒ ඇස් දෙක.. අල්ලගෙන ඉඹින්න හිතෙන... ඇහ් ඇහ් මොකක්.. මට පිස්සු හැදීගෙන එනවද.. මටත් දැන් මහ අසහනකාරී විකාර සිතුවිලිමයි ඇති වෙන්නෙ.. ඕවා නෙවෙයි ප්‍රොජෙක්ට් එක ගැන මතක් කරපන් සංකී.. "මේක කූල් එකේ ඉන්න වෙලාවක් වගේද තමුසෙට පේන්නෙ තියෝ.. අර්ස් ප්‍රොජෙක්ට් එකේ තව කොච්චර වැඩ ඉතුරුද දන්නවා නේද.." මං රවාගෙන අහනකොට මෙන්න මේ යකා හිනා වෙනවා.. මොලේ හොඳ නැති වේගෙන එනවද මන්දා.. බනිද්දි පිස්සෙක් වගේ හිනා වෙන්නෙ.. "මොකද හිනා වෙන්නේ.. පිස්සුද.." මං රවාගෙන ඔරවගෙන බුම්බගෙන අහද්දි තියෝ මගෙ කම්මුලක් අල්ලගෙන හොලවන්න ගත්තෙ පොඩි එකෙක් වගේ.. "තරහා ගිහින් රතු උනාම පොඩි එකෙක් වගේ ඩෝල්.. විනාඩි දහයක් මගෙත් එක්ක රණ්ඩු නොවී කතා කරන්න ඩෝල්. ප්‍රොමිස් මම හෙට උදේ වෙද්දි ඔයාගෙ ප්‍රොජෙක්ට් එක සම්පූර්ණෙන් ඉවර කරලා ඔයාට ගෙනත් දෙනවා.." මගේ කම්මුලේ තිබ්බ අත අහකට අරන් මගෙ අතිනුත් අල්ලගෙන එහෙම කියද්දි බෑ කියන්නද ඉතින්.. "හ්ම්ම්.. හරි.. හැබැයි මම බොරුවට රණ්ඩු වෙන්නෑ. තමුන් කරන ගොන් වැඩ වලට මට තරහා යනවා.." "ඕකේ ඕකේ.. සොරි මෑම්.. මං දන්නවා ඩෝල් දැනට ඔයා මට කැමති නෑ කියලා.. ඉස්සරහට එහෙම නොවෙන දවසක් එනකල් මම බලන් ඉන්නම්. But until then.. can you please stop arguing with me.. please don't hurt my feelings.. at least as a best friend.. please doll.." (ඒත් එතකල්.. ඔයාට මාත් එක්ක වාද කරන එක නවත්තන්න පුලුවන්ද.. කරුණාකරලා මගේ හිත රිද්දන්න එපා.. අඩුම තරමේ හොඳම යාලුවෙක් විදියටවත්..) මගේ දිහාට හෙන අසරණ බැල්මක් දාගෙන තියෝ ඒක ඇහුවෙත් මාරම හීනි කටහඬකින්.. ඇත්තටම මං ඉස්සරහා මෙහෙම වෙන්න ඕනෙ කොල්ලෙක් නෙවෙයි තියෝ කියන්නෙ.. කීයටවත් එහෙම නෙවෙයි.. ඒත් ඉතින්.. "යාලුකම් මැද්දට ආදරේ කියන වචනෙ නාවනම් අපිට මේ කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ නේද.. ඒත් ඉතින් ඒකට ඔයාගෙ වැරැද්දකුත් නෑනේ.. ඒ උනාට මම වැරදිත් නෑ නේද.. මගේ හිතේ බලෙන් ෆීලින්ග්ස් ඇති කරවන්න මට බෑනේ.. හරි.. කොහොම උනත් කමක් නෑ.. අපි ආයෙ රණ්ඩු නොවී ඉමු.. හරිනේ.." මං තියෝගෙ මූණ දිහා බලාගෙන හිනාවෙවී කියද්දි හිනා කටයි පොරගෙ මූණෙත්.. "Doll.. are you serious.." "Yeh.. promise.." තියෝ කටත් ඇරගෙන අහනකොට මං ඒකට උත්තර දුන්නෙ ඇහැකුත් ගහලා.. "Oh my god. Oh my god.. I can't beleve this.. oohhh.." පිස්සුවෙන් වගේ කියවගෙන කියවගෙන ගිහින් මේ යකා මගේ හුස්මත් හිර වෙන ගානට මාව බදාගත්තා.. "ඒයි ඒයි.. මං ප්‍රොමිස් උනා තමයි.. හැබැයි මොනාහරි අසික්කිත වැඩක් කරලා තිබ්බොත් මම පාඩුවෙ ඉන්නෙත් නෑ හරිනේ.." මං එහෙම කිව්වෙ මාව බදාගෙන ඉන්න තියෝගෙ අතකට ඇඟිල්ලකිනුත් ඇනලා.. "Woah.. what a beautiful scene is this.. අම්මා වගේමයි දුවත්. කිසිම වෙනසක් නෑ.." එක පාරටම අපි දෙන්නගෙ පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඬට තියෝ මගෙන් ඈත් උනෙත් මම ආපහු හැරිලා බැලුවෙත් එකටම වගේ.. ආහ්.. මෙයා ආයෙමත්.. මේ බාප්පා මොන තරහක් පිරිමහනවද මන්දා මගෙන්.. "Why.. any problem mr. Sihas.." (ඇයි.. ප්‍රශ්නයක් තියෙද මිස්ටර් සිහස්..) එදා මගෙන් ඇහුවා වගේම නක්කල් හිනාවකුත් දාගෙන ඒ වොයිස් එකෙන්ම මං එහෙම අහද්දි බාප්පගෙ මූණනම් ඇද වෙලා ගියා.. හුහ්.. හොඳම වැඩේ.. රවාගෙන ඔරවගෙන මගෙයි තියෝගෙයි දිහා බලන් ඉන්නවා.. "Ohh. My bad, I didn't introduce him.. Mr. Sihas. This is thio. He is the apple of my eyes.." (අපොයි.. මම එයාව අඳුන්වලා දුන්නෑනේ.. මේ තියෝ.. එයා තමයි මම කැමතිම පුද්ගලයා..) "I think it's not my cup of tea.. තමුන් හිතන් ඉන්නෙ මම පොට්ටයි කියලද සාංකේති. මගේ ක්ලාස් එකේ ළමයෙක්වම අඳුරගන්න බැරි වෙන්න.." හහ්.. මෙයාගෙ ලොකු ටෝක් ටික බලහල්ලකො.. "Oh really. ඒත් ඉතින් මං මේ කතා කරන්නේ ඔයාගෙ ක්ලාස් එකේ ස්ටුඩන්ට්ලා ගැන නෙවෙයිනේ.. මං කතා කරන්නෙ මගේ යාලුවෝ ගැන. මගෙ තාත්තගෙ මල්ලි විදියට ඔයා දැනගෙන ඉන්න එපැයි අනේ මේවා.. ඇරත් අපි එකම ගෙදරනෙ ඉන්නේ.. කවුද දන්නේ.. සමහරවිට දවසක තාත්තට මේවා කියන්න මට ඔයාගෙ උදවු ඕනෙ වෙයිද කියලා.." මං ආයෙමත් කට කොනකින් හිනාවක් දාගෙන එහෙම කියද්දි බාප්පා විතරක් නෙවෙයි තියෝත් මගේ දිහා බලන් හිටියෙ කට ඇරගෙන.. ඇයි ඉතින් මොන ලෝකෙද අනේ බාප්පෙකුයි දුවෙකුයි මෙහෙම හැසිරෙන්නේ.. "හහ්.. දැන්නම් ඒක හොඳටම පැහැදිලියි. තමුසෙත් තමුසෙගෙ අම්මා වගේම තමයි. කිසි ලැජ්ජාවක් නැති කිසිම නම්....." "Enough.. තව එක වචනයක්වත් මගේ අම්මා ගැනනම් ඔයා කතා කරන්න එපා.. මං ආයෙම කියන්නෙ මෙහෙම නෙවෙයි.. මගෙත් එක්ක ප්‍රශ්නයක් තියේනම් ඒකෙ තරහා මගෙන් පිරිමහගන්නවා. මගේ අම්මව ගාවගන්නෙ නැතුව.." "ඩෝල්.." මෙච්චර වෙලාවක් බොහොම අමාරුවෙන් කන්ට්‍රෝල් කරගෙන හිටපු මගේ කේන්තිය එක පාරටම පුපුරලා ගියේ මමවත් හිතුවෙ නැති තරම් සද්දෙකින් මට කෑගැස්සිලා.. මගේ සද්දෙ ඕනෙවටත් වඩා වැඩි උන හින්දමද කොහෙද තියෝ පිටිපස්සෙ ඉඳන් මගෙ අතින් අල්ලගත්තේ.. ඒත් අම්මව ඇදලා අරන් බාප්පා ඒවා මේවා කියද්දි මම හිටියෙ මගේ කේන්තියෙ උපරිම තැන.. මොකද්ද මෙයාට මගේ අම්මයි මායි එක්ක මෙච්චරටම තියෙන තරහා.. මං කොහොම උනත් මගේ අම්මා කාටවත් වැරැද්දක් කරන්නෙ නැති අහිංසක කෙනෙක්.. එහෙමයි හැමෝම කියන්නේ.. ඉතින් ඇයි මේ.. "මොකද.. ඒවා කියද්දි තරහා යනවද.. තමුන්ට.." "Shut up mr. Sihas. I said shut up. ඔයා මේ සතියට දෙකට දැක්කෙ මේ සාංකේතිගෙන් දශම ගානයි.. I'm warning you.. මීට පස්සෙ මගේ ඉස්සරහා මගේ අම්මා ගැන කතා කරද්දි දෙපාරක් හිතන්න.. මොකද මම කැමති නෑ මගේ පවුලෙ මිනිස්සුන්ට අත උස්සන්න.. හැබැයි.. මං කිසිම දෙයක් එක පාරකට වඩා ඉවසන්නෙත් නෑ." ආයෙම පාරක් බාප්පා ඇස් දෙකත් රතු කරගෙන කෑගහන්න හදද්දි මම අඩියක් දෙකක් ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගිහින් බාප්පා දිහාට නැවිලා එහෙම කිව්වෙ මේ වටේ පිටේ ඉන්න අයට විහිලුවක් වෙන්න ඕනෙ නැති නිසා.. ඒත් ඒ එක්කම... ..........................................................♡ අනේ මම ටිකක් බිසී ළමයි මේ ටිකේම... ඒකයි මෙහෙම පරක්කු වෙන්නේ.. මේ දවස් ටික පහු උනාම එහෙම වෙන්නෑ හොඳද.. ඊලඟ එපිය අරන් ආයෙත් එන්නම්.. ✍️ රාදි
හැම රෑකම මගේ නින්ද උබ ඇවිත් හොරකම් කරනකොට.. ඒ ඇයි කියලා තේරුම් ගන්න බැරුව මං වද උනා.. දවසක් දවසක් ගානෙ ඔය ඇස් වල දිස්නෙට මාව පිච්චෙනකොට.. මං උබේ ඇස් නොපෙනෙන්නෙ හැංගුනා.. ඒත් තවත් මට උබේ ඇස් වලින් හැංගෙන්න බැරි දවසක් ආව බව තේරුනාම.. දන්නවද මං දැන් ඔය ඇස් දිහා බලන් ඉන්නවා.. මගෙ ප්‍රේමි.. මගේ ඇස් වල තියෙන කතාව උබේ ඇස් වල නැති වගත් මං දන්නවා.. තාමත් කාගෙවත් වෙනුවෙන් නොලියවුන කතාව වෙන කෙනෙක්ට අයිති වෙයිදෝ කියලත් මගේ හිත කියනවා.. මගෙ බෝනික්කි.. දවසක උබව මගෙන් ඈතටම ගිලිහිලා ගියත්.. දන්නවද මං එදාටත් උබට මේ වගේම ආදරේ කරනවා.. ~ සිත් ~ එච්චරයි.. ඒකෙ තිබුනෙ ඒ වචන ටික විතරමයි.. ඒත් දෙයියනේ.. ඇයි මගෙ ඇස් වලට කඳුලු පිරෙන්නෙ.. ඇයි මගේ පපුව හිරවෙනවා වගේ දැනෙන්නෙ.. ඒ මුලු පේජ් එකටම තියෙන්නෙ පැයකට කලින් දාපු ඒ පෝස්ට් එකයි තව පෝස්ට් දෙක තුනකුයි විතරයි.. සිත්.. කවුද මේ සිත්.. ඇයි එයා මේකට මාව මෙන්ශන් කරලා තියෙන්නෙ.. දැනටමත් මගේ රීඩර්ස්ලා ටික මාර විදියට කලබල වෙලා.. එයාලා හෝ ගාලා මේ සිත් කවුද කියලා හොයනවා.. ඒ එක්කම අහම්බෙන් වගේ මගේ ඇස් වලට අහු උනේ පේජ් එකේ නමට යටින් තිබුන වචන ටික.. To my beloved girl Shonaa ඒ වචන ටිකටනම් මගේ ඇස් ඉබේටම ලොකු වෙන්න ඇති.. මොනවද දෙයියනේ මේ මම දකින්නෙ.. කවුද මේ මට කවි ලියන්නේ.. ඒත් ඒ ලියන්නෙ මටද.. නැත්තන් කවුරුවත් දැකලා නැති ශෝනාටද.. "Hay.. You got stuck, didn't you.. ඔයාට කියන්න ඩෝල් ඕක දැක්කම මාත් ඔය විදියටම හිර උනා.. But who could this be.." (හේයි ඔයා හිර උනා නේද.. ඔයාට කියන්න ඩෝල් ඕක දැක්කම මාත් ඔය විදියටම හිර උනා.. ඒත් මේ කවුරු වෙන්න පුලුවන්ද..) මගේ ලඟම පුටුවෙන් ඉඳගත්තු සාරා එහෙම අහන්නෙ පුටු ඇන්දට වැලමිට තියාගත්තු අත කම්මුලේ තියාගන්න ගමන්.. "Take it easy girl. ඔහොම නමක් නැතුව කවි ලියන ඕනෙ තරම් අය ඉන්නේ.. වෙන එකක් තියා මාත් එහෙමනේ.." මේක අමුතුයි කියලා හිත කොච්චර කිව්වත් මම ඒක ගණන් නොගන්න තාලෙට එහෙම කිව්වෙ ෆෝන් එකත් ආපහු සාරගෙ අතටම දීලා.. "No... No... No... මේ වචන මේ එහෙම ආවට ගියාට ලියපුවා නෙවෙයි. කෙලින්ම ළිඳ පතුලෙන්ම ආව ආදරණීය වචන.." "What.. ළිඳ පතුලෙන්.. oh god.. ළිඳ පතුලෙන් නෙවෙයි යකෝ හද පතුලෙන්.. හද පතුලෙන්.. අනික හද පතුලෙන් නෙවෙයි මොන පතුලෙන් ආවත් ගණන් ගන්න එපා.. එයා ඒ කවි ලියලා තියෙන්නෙ ශෝනාට.. ඒ කියන්නේ.. එයා ඇත්තටම ආදරෙයිනම් ආදරේ ශෝනාට.. ඉතින් මොකද.. ශෝනා කියන්නෙ කවුද කියලා කවුරුත් දන්නෙ නෑ.. දැනගන්නෙත් නෑ.. මොකද ශෝනා කියන්නෙ සාංකේති නෙවෙයි.. අනික කවුද දන්නෙ මේක කාගෙහරි ආතල් එකක්ද කියලා.." "නෑ ඩෝල්.. මේක එහෙම එකක් නෙවෙයි.. මේක ලියලා තියෙන්නෙ ශෝනාව හොඳටම දන්න කෙනෙක්.. හැබැයි ඒක ලියලා තියෙන්නෙ ශෝනාට නෙවෙයි සාංකේතිට.. look.. මගෙ බෝනික්කි.. ඔයාට එහෙම කියන්නෙ ඔයාව හොඳටම දන්න අය විතරයි ඩෝල්.." මම ගණන් ගත්තෙ නැති විදියට රඟපෑවට සාරානම් මේක සීරියස්ම අරන්.. එක අතකට ඒකත් ඇත්ත.. ශෝනාට බෝනික්කි කියලා කතා කරන එක අහම්බෙන් උන දෙයක් කියලා හිතන්න අමාරුයිනෙ.. ඒ කියන්නෙ මේක සංකිව හොඳටම දන්න කෙනෙක් ලියපු එකක්.. ඒත් කවුද.. "ආශ්.. මොනා උනත් මාරම ආදරේකින් ඒක ලියලා තියෙන්නෙ ඈ.." ඒ පාර සාරා කින්ඩි හිනාවක් දාගෙන එහෙම කියනවා.. මාත් හැදුවෙ ඒ ජාතියෙම හිනාවක් දාගෙන ඒකට උත්තර දෙන්න.. "අන්න ඒකනෙ ඕයි කියන්නෙ. ඕක මට ලියපු එකක් නෙවෙයි.. මේ මට ඔය කියන විදියට ආදරේ කරන එකෙක් කොහෙද ඉන්.........." කොහොම පටන් ගත්තත් අන්තිම ටික කියද්දි මගේ වචන නැවතිලා ගියේ දෙයක් මතක් වෙලා... ඒ පුදුමෙටම මම ඇස් ලොකු කරන් සාරා දිහා බලද්දි සාරාත් ඒ විදියටම මගේ දිහා බලාගෙන.. "තියෝ............" ඇති හයියෙන් අපි දෙන්නටම ඒක කියවුනේ එකම වෙලාවක.. "No.. No.. Never.. එහෙම වෙන්න බෑ සාරා.. මේ තියෝ වෙන්න බෑ.. අනික මේකෙ නම තියෙන්නෙත් සිත් කියලනේ.. impossible.." මං ඔලුවටත් හයියෙන් පාරක් ගහගන්න ගමන් එහෙම කිව්වෙ ඇත්තටම.. මට මොන විකාරද මේ හිතෙන්නේ.. "Why Not.. Don't you remember girl. තියෝගෙ ෆුල් නේම් එක තියෝ සිත්නුජ ඇන්ඩර්සන්.. සිත්නුජ.. සිත්නුජ.. සිත්.. හිතන්න ඩෝල් හිතන්න. ඒක වෙන්න බැරි නෑ.." සිරාවටම.. සාරා පණ්ඩිතයෙක් වගේ එහෙම කියව කියව ඇඟිල්ලකින් මගෙ ඔලුවටත් අනිනවා.. ඒත්.. ඇත්තටම ඒ තියෝද.. ඒත් ඉතින් එයා කොහොමද දන්නෙ ශෝනා කියන්නෙ මම කියලා.. මං කියන්නෙ ශවී බෝයිවත් ඒක දන්නෑනෙ.. අනික් එක.. ඇයි එයාට බැරි ඕවා මට කෙලින් කියන්න.. අහ්.. හැබැයි කෙලින් කිව්වට මම අහන්නෙත් නෑනෙ නේද.. හෙහ්.. ඒ උනාට.. කොහොමද දෙයියනේ මේක කන්ෆර්ම් කරගන්නේ.. මාර පිස්සුවක් උනානේ මේක දැන්.. "ආව් ආව්ව්ව්.. පේන විදියටනම් කවිය බොක්කටම වැදිලා වගේ කෙල්ලට.. ම්ම්ම්ම්ම්ම්... හොඳයි හොඳයි. ඔහොම යමුකෝ.." ආහ්හ්.. මට අමතක උනානෙ මේ මෝඩ ඇටිකිකිලි මෙතන කියලා... කවිය ගැන හිත හිත මම මනෝපාර ගහන ටිකට මේ ගෙමිබි මගේ මූණටම එබීගෙන මහ කැත විදියට හිනා වෙනවා.. "මං කියන්නෑ ඉතින්. අහකට වෙනවා සාරා.." "ඌප්ස්.. හරි හරි.. ඒක නෙවෙයි. අද හවස තියෙන පාටි එකට DJ ශෝනා රෙඩිද.." සාරා එහෙම අහන්නෙ මූඩ් එක සම්පූර්ණෙන්ම වෙනස් කරගෙන මාර විදියට චිල් වොයිස් එකකින්.. ඉතින් මාත් ඒ චිල් එකෙන්ම සාරාට උත්තර බැන්දා.. " Definitely girl.." "ඒත් ඩෝල්. ඔයාට තිබුනෙ ඒ ඉන්විටේෂන් එක රිජෙක්ට් කරන්න. ඒ අපේ කොලේජ් එක ඕයි... කවුරුහරි ඔයාව අඳුරගත්තොත් අපේ සමාජෙ කලඹන ෆුල් ප්ලෑන් එකම වතුරෙනේ.." "ආහ්හ්.. relax girl. ඔච්චර හිතන්න එපා සාරා.. එහෙම වෙන්නෙ නෑ.. ඔන්න බලන්නකෝ.." සාරාගෙ කම්මුල් දෙකෙන්ම අල්ලලා දෙපැත්තට අදින ගමන් එහෙම කියලා මම ගිටාර් එකත් අරන් මගේ රූම් එකට පැන්නේ හවසට යන්න ලෑස්ති වෙන්නත් ඕනෙ නිසා.. ඔව් ඔව්ව්. පාටි එකක්.. අපේ කොලේජ් එකේ පාටි එකක්.. අපිට උඩ බැජ් එකක සෙට් එකකගෙ.. ඒකයි ඉතින් මං ඉන්විටේෂන් බාරගත්තෙ.. මොකද එයාලත් එක්ක අපිට ඉතින් වැඩි ඇයි හොඳයියක් නෑනේ.. කොලේජ් එකේ පාටි එකක් කියලා කලින්ම ශවී බෝයිගෙන්නම් පර්මිෂන් ගත්තා.. දැන් ඉතින් ලෑස්තිවිල්ලක් තමා තියෙන්නේ.. වෙනසකටත් එක්ක..... අද ගවුමක්.. ම්ම්ම්ම් ම්ම්ම්ම්ම්ම්... හීනි අත් පටි එක්ක වී ශේප් කරක් තියෙන චූටි කොට රතු පාට ගවුමක්.. ගවුමට උඩින් දිලිසෙන ගෝල්ඩ් කලර් ජැකට් එකක් දාගත්තා.. ගෝල්ඩ් කලර්ම පොයින්ටඩ් හීල්ස් දෙකක් දාගත්තා.. කොණ්ඩෙ තදට හිටින්න උඩට පීරලා උඩින්ම පෝනිටේල් එකක් දැම්මා.. ෆොක්ස් අයිලයිනර් එකක් ඇඳලා අයි මේකප් එකත් ඉවර කරලා පෙනුනත් එකයි නැතත් එකයි කියලා රෙඩ් ලිප්ස්ටික් එකෙන් ගාගත්තා.. "Woah.. look at this sexy girl.. ගිනි ගින්දර වගේ අදනම් හොඳේ.. ඌහ්හ්හ්. සුරංගනාවියක් බිමට බැහැලා වගේ ඩෝල්.. අර කොල්ලො ටිකට පිස්සු හැදිලා ආයෙත් හැදෙයි අදනම්.." ලෑස්ති වෙලා ඉවර වෙද්දිම රූම් එකට පැනපු සාරා බෝනික්කෙක් වගේ මාව එහෙට මෙහෙට හරව හරව පිස්සු කියවනවා.. "බටර් ගාන එක නවත්තනවා සාරා.. පරක්කුයි. Hurry up.." එහෙම කියාගෙන මම ටක් ගාලා එලියට පැන්නෙ තවත් මේ හොල්මන මාව දෙපැත්තට හොලවන්න ගියොත් මගෙ කෑලි ගැලවිලා වැටෙයි කියලා බයට.. ඔන්න ඉතින් අපි ලෑස්ති වෙලා යද්දි ශවී බෝයි ඉන්නවා එලියට වෙලා කෝල් එකක.. මාව දැක්කා විතරයි එයාගෙ ඇස් නලලේ.. "ඩ්..හ්.. ඩෝල්.." " කොහොමද මගේ ඩ්‍රස් කම්බිනේෂන්ස්.. සුපිරි නේහ්.." "Of course my love.. ඔයාගෙ ඇඳුම නිසා මට අම්මව මතක් උනා.. එයත් එක පාරක් ඔය විදියෙම ගවුමක් ඇන්දා මගෙත් එක්ක පාටි එකකට යන්න. හැබැයි කලු පාට..ආයෙ ඉතින් මට පිස්සු හැදුන්නැති ටික විතරයි.." "ඒ කියන්නෙ මාව දැක්කමත් අපේ කොල්ලොන්ට පිස්සු හැදෙයි නේහ් සඳ බොඳ වෙන්නම.. ඉතින් මං අම්මා වගේමද.." මං ඇහුවෙ ශවී බෝයි ලඟට ගිහින් එයාගෙ අතක එල්ලිලා හිනාවෙන ගමන්.. "ඔව් ඔව් සඳ බොඳ වෙයි.. හැබැයි මෙහෙමයි. අම්මා වගේම උනාට අම්මා තමයි නම්බර් වන්.." "ඔයාට ඉතින් කොහොමත් අම්මා ඇර වෙන කාවවත් පේන්නෑනෙ ශවී බෝයි.." ශවී බෝයි හෙන ආඩම්බර හිනාවක් දාගෙන කියද්දි මාත් එහෙම කිව්වෙ කටකොනකින් හිනා වෙලා ඇහැක් ගහන ගමන්.. "පණ්ඩිත ආච්චි.. පරිස්සමට ගිහින් එන්න එහෙනම්.. බායි බායි ඩෝල්.." "බායි බායී.. ලව් යූ.. උම්මාහ්.." ඉතින් සමුගැනීමේ මොහොතෙන් පස්සෙ අපි දෙන්නා ලෑස්ති උනේ කොලේජ් එකට යන්න.. ඒත් අතරමැද්දෙන් මට බඩගින්නක් ආව නිසා මම එහෙමම සාරාවත් ඇදගෙන සුපරි මාකට් එකට ගියා කන්න මොනවහරි ගන්න කියලා.. ම්ම්ම්ම්ම්... චොක්ලට්ස්.. මේවා තමයි ජීවිතේ කියන්නේ.. මම බරටම චොක්ලට් තෝරන අස්සේ සාරානම් චිප්ස් තොගයක් අරන් ඇවිත්.. කොහොමත් ඉතින් චිප්ස්නම් සාරා.. සාරානම් චිප්ස්.. බරටම කෑම බීමත් අරගෙන අපි දෙන්නා එලියට බහිද්දි සුපර් මාකට් එකේ ඉස්සරහා හිටියෙ හොඳ ෆැමිලියර් ඩෑල් එකක්.. වෙන කවුරුත් නෙවෙයි අනේ.. තියෝ තියෝ.. එලියට එන අපිව දැක්කා විතරයි මේ ගස් ගෙම්බා පිස්සුවෙන් වගේ බෙරිහන් තියන්න ගත්තා.. "අහ් නංගිලා.. ගිනි ගින්දර වගේ ඇඳගෙන කොහෙද දන්නෑ මේ ජෝඩුව යන්නෙ නේහ්.." චී... වස විලි ලැජ්ජාවයි අප්පා.. ඉන්ග්ලිශ් වලින් වගේ නෙවෙයිනෙ. සිංහලෙන් කියන ඒවා එයාලට තේරෙන්නැති නිසා අමුතුවෙන් හැරි හැරී බලනවා.. මේ යකානම් මාව කන්නම ආපු එකෙක් අප්පා.. මේ ඇත්තමයි.. "කට වහනවා තියෝ. බෙරිහන් දෙන්න එපා.. ඇඳගෙන ඉන්න විදියට පේන්නැද්ද කොහෙ යන්නද කියලා. බූරුවෙක් වගේ කෑගහන්නේ.." මේ යකාගෙ බෙරිහන් තියවිල්ල නවතින්නෙම නැති නිසා මම ලඟටම ගිහින් සද්දෙ අඩු කරලා එහෙම කිව්වෙ මොනාහරි කරලා ඒක නවත්තගන්න.. "අහ් අහ් අහ්.. අද කොලේජ් පාටියනෙ නේහ්.. මට ස්මිත් කිව්වා dj එකට ඉන්වයිට් කරේ ශෝනාට කියලා.. ඉතින් my lovely girl.. ඔයාගෙ මියුසික් ට්‍රැක්ස් ටික රෙඩිද.. ම්ම්ම්ම්.." "මොහ්.. මේ.." එකපාරට ඇහුන දේ විශ්වාස කරගන්න බැරුව ඇස් ලොකු කරගෙන තියෝ දිහා බලන් උන්නු මට වචන පැටලෙනකොටනම් තියෝගෙ කට කොනක තිබුන හිනාව තව ටිකක් වැඩි උනා.. "ඔයා.. කොහොමද.. ඒ.. ඒ කියන්නේ.. ඒ ඔයා.. සිත්.. ඒවා ලිව්වේ.." "ෂ්... ෂ්... ෂ්... කෑගහන්න එපා ඉතින්. එහෙම උනොත් කට්ටිය දැනගනියි ඩෝල් ඔයාගෙ සීක්‍රට් එක.." තියෝ කියන්නෙ මගෙ තොල් දෙක මැද්දෙන් එයාගෙ අතේ දබරගිල්ලත් තියලා.. "ඒ ඔයාද.. ඇත්තටම ඔයාද ඒ.. තියෝ... ඒත් ඇයි.." මම ඔලුව දෙපැත්තට වනන ගමන් එහෙම ඇහුවෙ මම ශොක් වෙලා වගේ ගියපු හින්දා.. "May be.." "May be කියන්නෙ මොකද්ද.. මට ඇත්ත කියනවා තියෝ. ඒ ඔයාද.." මං තියෝගෙ අතත් ගසලා දාලා හයියෙන්ම කෑගහන්න ගත්තෙ මට හොඳටම තරහා ගියපු නිසා.. ඇයි අනේ.. මම මේ පිස්සු හැදිලා ඉන්නවා. මෙයා මෙතන විකාර කරනවා.. "May be කියන්නෙ ඉතින් may be.. සමහර විට.. සමහරවිට ඒ මං තමයි.. හැබැයි සමහරවිට.. ඒ මම නොවෙන්නත් පුලුවන් baby.." "ඒ.. කියන්..නේ.." "May be sweetheart. ඉවසලා ඉන්න. ඔයාටම දැනගන්න ලැබෙයි.." මගේ කම්මුලකට අත තියාගෙන ඒ ටික විතරක්ම කියලා අතත් වනාගෙනම තියෝ යන්න ගියේ මාව කිසි දෙයක් හිතාගන්න බැරි කරලා දාලා.. "මොකද්ද ඩෝල් ඒ තියෝ කියන්නේ.. ඒ එයාද.. නැත්තන් වෙන කෙනෙක්ද.. මොකද්ද ඒ කිව්වේ..." තියෝ ගියපු ගමන් සාරා ඇවිත් මගේ අතේ එල්ලිලා එහෙම ඇහුවෙ තියෝ කියපු මෙලෝ දෙයක් එයාටත් නොතේරුන හින්දා වෙන්න ඇති.. "මං දන්නෙත් නෑ සාරා.. මට තේරුනෙත් නෑ.. අර කිව්වත් වගේ අපිත් ඉවසගෙන බලන් ඉමු.. හ්ම්ම්.. පරක්කු වෙනවා. Let's go.." ..........................................................♡ වෝහ්.. වෙනදා වගේ නෙවෙයි.. මුලු රෙඩ් වෙල්ව්ට් ක්ලබ් එකම කොලේජ් එකෙන් බුක් කරලා. ඒක නිසා වැඩි සෙනගක් නෑ.. හැබැයි ඉන්න සේරම කොලේජ් එකේ දැකලා පුරුදු මූණු.. ඒකමද කොහෙද සාරා වටපිට බලලා එක පාරටම මගේ ලඟට ඇවිත් කතා කරන්න ගත්තෙ... "ඩෝල්.. ඔයාට ශුවර්ද මේ කවුරුත් අපිව අඳුරගන්න එකක් නෑ කියලා..." "ඔව් ඔව් අනේ. බය වෙන්න එපා.. එන්න යං.." මං එහෙම කියාගෙනම ගෝල්ඩ් කලර් ශෝල් එකෙන් මූණත් කවර් කරගෙන සාරා එක්කම ඇතුලට ගියේ dj එකට වෙන් කරලා තිබුන ඒරියා එකට.. "Gyezzzzzzzzz.. it's dj shonaa. Get ready to groove... here we go.." ඉතින් එතන ඉඳන් පුරුදු විදියටම මම මගේ හිතත් එක්ක මියුසික් ලෝකේ.. ටික වෙලාවක් එකදිගටම ප්ලේ කරලා මම ට්‍රැක් එකක් ඔටෝ ප්ලේ වෙන්න දාලා එහාපැත්තෙ ඉඳගෙන හිටපු සාරා ලඟට ගියා.. ඒකිනම් කරටි කැඩෙන්නම නටලා දැන් හති අරිනවා.. ටික වෙලාවක් ඕපදූප කියව කියව ඉද්දි සාරාට ජේසන්ගෙන් කෝල් එකක්.. ආයෙ ඉතින් වරුවකට ඕකි එන්නෑ.. සාරාත් නැති නිසා පොඩි මනෝ පාරක් දාගෙන ඔහේ ඉඳගෙන ඉද්දි මගේ ලඟින් ඇවිත් ඉඳගත්තෙ කලින් දෙතුන් පාරක් විතර දැකලා තියෙන සීනියර් කෙනෙක්... පොර හෙන ලොකු බිස්නස්මන් කෙනෙක්ගේ පුතෙක්ලු. හැබැයි අමුම සෙවලයා.. මොන එහෙකට මෙතෙන්ට කඩන් පාත් උනාද මන්දා.. "Hay girl. Are you tired..." (හේයි ගෑණුළමයෝ.. ඔයාට මහන්සිද..) මං කල්පනා කර කර ඉද්දි පොර එකපාරටම එහෙම ඇහුවෙ මගේ කල්පනා ලෝකේ බිඳලම දාලා.. "No No. I'm good.. Thankyou.." (නෑ නෑ.. මම හොඳින්. ස්තූතියි..) "Mmmm.. you know what.. I was waiting to meet this strange girl. An Anonymous dj player.." (ම්ම්ම්.. දන්නවද ඔයා.. මම මේ අමුතු කෙල්ලව මුණගැහෙන්න බලාගෙන හිටියා.. නිර්ණාමික dj ප්ලේයර්..) චී.... සෙවල හිනාවක් දාගෙන ඒක කියන කැත.. මූත් මලම ඇණයක් වීගෙන එන්නේ.. පාඩුවෙ මහන්සි අරින්න ආවම මෙතන මගුල් කතා කරන්න එනවනේ.. "Hay.. what's happend.." (හේයි.. මොකද උනේ..) මම සද්දයක් නැති හින්දද කොහෙද අරූ මගේ මූණට එබීගෙන ආයෙම කතා කරනවා.. "Mmh. Ah.. nothing.." (මුකුත් නෑ..) "Ohh. Anyway... Can I see your beautiful face covered by that shawl.." (ඕහ්. කොහොම උනත්.. මට ඔය ශෝල් එකෙන් වැහිලා තියෙන ඔයාගෙ ලස්සන මූණ බලන්න පුලුවන්ද..) මං ඔනෑවට එපාවට උත්තට දෙද්දි ඒ පාර ඒ යකා එහෙම ඇහුවෙ මගෙ අතකිනුත් අල්ලගෙන.. "No. You can't.." (නෑ.. ඔයාට බෑ..) ඇස් වලින්ම සැර බැල්මක් දෙන ගමන් ඒම කියාගෙන මම එතනින් නැගිට්ටේ සාරා ඉන්න තැනට යන්න හිතාගෙන.. "Hay hay. Come on girl. Let me see your face.." නැගිටලා යන්න හදද්දිම මගේ අතකිනුත් අල්ලගෙන ඒ යකා එහෙම කියද්දි මං ආපහු පොර දිහා බැලුවෙ රවාගෙන.. මොකද මෙතන කේස් දාගන්නත් බෑනේ.. ඒත් ඒක ගානකටවත් නොගෙන ඒ යකා මගේ ඉණ වටේට අතක් දාගෙන මාව ඇදලා ගන්න ගමන් මගේ මූණ වැහෙන්න ගැටගහලා තිබුන ශෝල් එකට අත තියන්න හදද්දි මම ඌව මගේ අත් දෙකෙන්ම තල්ලු කරලා දැම්මෙ උපරිම තරහෙන්.. "What the hell are you doing.. stop this nonsense. Don't touch me.. And.. Get away from me.." (මොන මගුලක්ද ඔයා කරන්නේ.. මේ විකාරෙ නවත්තනවා.. මාව අල්ලන්න එපා.. ඒ වගේම.. මගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්නවා..) තවත් මොහොතක්වත් නොයිඳ ඒ යකා දිහාට ඇඟිල්ලක් දික් කරන ගමන් මං එහෙම කිව්වෙ උපරිම කේන්තියෙන්.. කේන්තිය නිසාමද මන්දා මට ඒක ටිකක් හයියෙන්ම කියවුනා.. හැබැයි ඉතින් වැඩක් නෑ.. කන් පැලෙන්න දාලා තියෙන මියුසික් සද්දෙට හැමෝම පිස්සො වගේ නටනවා.. අනික් අය මොකද කරන්නෙ කියලා කාටවත් කිසිම ගානක් නෑ.. "You bitch.. how could you.. don't you know who I am.." එක පාරටම තල්ලු කරපු එකටයි කෑගහපු එකටයි දෙකේම තරහටද කොහෙද මේ සෙවලයා මගෙ අත් දෙකම එක මිටකට අල්ලගෙන හෙලවෙන්නවත් නොදී මගෙ ශෝල් එක දිහාට අත අරන් ගියේ මට කර කියාගන්න දෙයක් නැති කරලා... "Awh.. leave me alone.." අනේ දෙයියනේ.. මොකද්ද මේ වෙන්න යන්නේ.. මේ යකා මගේ ශෝල් එක ගැලෙව්වොත් මොනවා වෙයිද.. මෙතන ඉන්න බහුතරය නමින් නොදන්නවා උනත් මාව දන්න අපේ කොලේජ් එකේම අය.. එහෙම සෙනගක් මැද ඇනොනිමස් ඩීජේ ප්ලේයර් මමයි කියලා එලි උනොත් විනාස වෙන්නෙ මං අවුරුද්දක් තිස්සෙ හදාගත්තු මගේ බ්‍රෑන්ඩ් නේම් එක.. මොකද ඩීජේ ප්ලේයර්ස්ලා කොච්චර හිටියත් මට ඕඩියන්ස් එකක් හැදුනෙ මම ඇනොනිමස් ප්ලේයර් කෙනෙක් නිසා.. ඒත් ඉතින් මං කොයි තරම් දැඟලුවත් වැඩක් නෑ.. ඌ ඒක නවත්තන්නෙ නෑ.. ඒ මනුස්සයගෙ අත ශෝල් එකට ගෑවෙන්න ඔන්න මෙන්න කියලා මම ඇස් පියාගත්තෙ ඕනෙ දෙයක් වෙච්චදෙන් කියලා හිතාගෙන.. ඒත් තප්පර කීපයක් ගිහිල්ලත් මුකුත් නොවුන නිසා මං ආයෙ ඇස් ඇරලා බලද්දි මම දැක්කෙ.. ..........................................................♡ මේ කතාව ඔයාලට කම්මැලිද ළමයි.. ඇත්තමයි මට ඒක මාර ප්‍රශ්නයක් අනේ.. කම්මැලිනම් කියවන්න එපා වෙනවනම් කියන්න. මං කතාව ඉක්මනට ඉවර කරන්නම්. ඊලඟ එපිය අරන් එන්නම්.. ✍️ රාදි
අනේ දෙයියනේ.. මොකද්ද මේ වෙන්න යන්නේ.. මේ යකා මගේ ශෝල් එක ගැලෙව්වොත් මොනවා වෙයිද.. මෙතන ඉන්න බහුතරය නමින් නොදන්නවා උනත් මාව දන්න අපේ කොලේජ් එකේම අය.. එහෙම සෙනගක් මැද ඇනොනිමස් ඩීජේ ප්ලේයර් මමයි කියලා එලි උනොත් විනාස වෙන්නෙ මං අවුරුද්දක් තිස්සෙ හදාගත්තු මගේ බ්‍රෑන්ඩ් නේම් එක.. මොකද ඩීජේ ප්ලේයර්ස්ලා කොච්චර හිටියත් මට ඕඩියන්ස් එකක් හැදුනෙ මම ඇනොනිමස් ප්ලේයර් කෙනෙක් නිසා.. ඒත් ඉතින් මං කොයි තරම් දැඟලුවත් වැඩක් නෑ.. ඌ ඒක නවත්තන්නෙ නෑ.. ඒ මනුස්සයගෙ අත ශෝල් එකට ගෑවෙන්න ඔන්න මෙන්න කියලා මම ඇස් පියාගත්තෙ ඕනෙ දෙයක් වෙච්චදෙන් කියලා හිතාගෙන.. ඒත් තප්පර කීපයක් ගිහිල්ලත් මුකුත් නොවුන නිසා මං ආයෙ ඇස් ඇරලා බලද්දි මම දැක්කෙ ඒ යකාගෙ අතින් අල්ලගෙන දාගෙන හිටපු තඩි හීල් එකෙන් පොරගෙ කකුලත් පාගගෙන ඉන්න සාරාව.. අල්ලගෙන ඉන්න අත සම්පූර්ණෙන් අනික් පැත්තට නවන ගමන් සාරා කෑගහද්දි අර යකානම් අත ගලවගන්න ෆුල් ට්‍රයි එක දෙනවා.. හැබැයි ලේසි වෙන එකක් නෑ පුතෝ.. ඔය ඉන්නෙ මාෂල් ආට් ක්වීන් කෙනෙක්.. අත ගලවලාම දායි අදනම්.. "Stay away from her... I'm warning you.. Or you'll get in trouble. Get lost, you son of the bitch." ( එයාගෙන් ඈතට වෙලා ඉන්න. මං තමුන්ට අනතුරු අඟවනවා.. නැත්තන් තමුසෙ ලොකු කරදරේක වැටෙයි. මකබෑවිලා පලයන්.. බැ#ලිගෙ පුතා..) එක පාරටම එහෙම කියලා සාරා ඒ මනුස්සයාව තල්ලු කරලා දැම්මෙ කකුල උඩට උස්සලා ඇති වෙර දාලා ආයෙමත් ඒ යකාගෙ කකුල පෑගුවටත් පස්සෙ.. ආයෙ පොරනම් ඉතින් පලාතෙවත් හිටියෙ නෑ ඊට පස්සෙ.. හෙහ්.. ඔය හිතන තරම් ලේසි නෑ පුතෝ මේ ශෝනාව අල්ලගන්න. මොකද මට ඉන්නෙ හොඳ එකෙත් හොඳම බොඩිගාර්ඩ් කෙනෙක්.. ඒ උනාට.. සාරා වෙලාවට නාවනම් අද මං ඉවරටම ඉවරයි.. අම්මෝ.. හිතද්දිත් බය හිතෙනවා ඒකටනම්.. ඉතින් ආයෙම ගිහින් ප්ලේ කරන්න ගත්තත් මගෙ ඔලුවෙ වැඩ කරේනම් ඔය ටිකම තමයි.. ඔහ් ගෝඩ්. මටනම් දැන් පිස්සු හොඳටම.. කොහොමහරි ශෝ එක ඉවරවෙලා ආපහු යද්දි තමයි මට සාරා එක්ක ඒක ගැන කතා කරන්න ලැබුනෙ.. "Thankyou Saraah.. ඔයා ඉස්සෙල්ලා හරිම වෙලාවට ආවෙ නැත්තන් ලොකු අවුලක් වෙන්න තිබුනා.." කාර් එක ඩ්‍රයිව් කරන සාරා දිහා බලාගෙන මං එහෙම කියද්දි ඒකි හිනා වෙනවා.. "මොකද.." "ම්හ්.. නෑ නෑ.. හරියටම බැලුවොත් ඔයා තෑන්ක් කරන්න ඕනෙ මට නෙවෙයි ඩෝල්.." "එහෙනම්.." "ඔයා දන්නෑනෙ. මං ජේ එක්ක කෝල් එකේ ඉද්දි මිස්ටර් සිහස් මගේ ලඟට ආවා.. ඇවිත් You're Shona's assistant, right? I think she's in trouble කියලා කිව්වා.. සාක්කු දෙකට අත දාගෙන අහක බලාගෙන ගියා.." සාරා කටත් ඇද කරගෙන එහෙම කියද්දි මගේ ඇස් නලලේ.. ඒත්.... එතකොට ඒ කියන්නේ.. අනේ දෙයියනේ.. බාප්පා ඒ මම කියලා අඳුරගෙනනම්.. එයා ශවී බෝයිට මේ වෙච්ච දේ කිව්වොත්.. අයියෝ මං ඉවරයි... මොකද එහෙම උනොත් ශවී බෝයිගෙ හිත රිදෙන්නෙ මම dj ප්ලේ කරන එකට නෙවෙයි. එයාගෙ විශ්වාසෙට බොරු කරලා හොරෙන් ගියපු එකට.. නෑ නෑ නෑ.. එහෙම වෙන්න බෑ.. "සාරා.. සාරා.. ඒ කියන්නේ.." බයටම මට වචනත් ගොතගැහෙනවා.. "ම්හ්.. I don't think so.. එයා මාව අඳුරගත්තු පාටක් පේන්න තිබුනෙ නෑ.. එයා කතා කරේ ශෝනාගේ ඇසිස්ටන්ට. එයා දන්න අඳුරන සාරාට නෙවේ.. so just calm down. Take it easy.." හිත ඇතුලෙන් ගිනිකන්දක් ඇවිලිලා තරම් බයක් තිබුනත් සාරා එක එක හේතු කිය කිය මාව නිවන්න ට්‍රයි කරපු හින්දා මමත් ඒක එහෙම වෙන්න ඇති කියලා හිත හදාගත්තා.. ඒ කොහොම උනත් මම ගෙදර එද්දි හිත හදාගෙන ආවෙ මෙච්චර කල් කියන්න බැරි උන දේ ශවී බෝයිට කියලා දාන්න.. සද්ද නැතුව ගෙවුන විනාඩි ගානකට පස්සෙ කවදාවත් නැතුව ගෙදර ගේට් එක ඉස්සරහින් සාරා කා එක නවත්තද්දි මං සාරා දිහා බැලුවෙ ඇස් ලොකු කරගෙන.. "සීරියස්ලි. ඇයි ඔයා අද අපේ ගෙදර එන්නැද්ද සාරා.." "ම්හ්.. අද මටයි ජේටයි ගමනක් යන්න තියෙනවා.. බායි බායි බේබී.. හෙට හම්බවෙමු එහෙනම්.." පැණි හිනාවකුත් දාගෙන සාරා එහෙම කියද්දි මං කා එකෙන් බැස්සෙ හයියෙන්ම හිනා වෙලා.. "එහෙනම් කෙල්ලේ. මං ගියා.. බායි.." ආයෙ ඉතින් මට හිතන්නවත් වෙලාවක් නෑ.. සාරා නිකන් ජෙට් එක වගේ විදගෙන ගියේ.. හෙහ්.. මේකිටත් පිස්සු වෙලාවකට.. ගේ ඇතුලට ආවත් මගෙ ඔලුව හරියට යකාගෙ කම්මල වගේ.. ශවී බෝයිට මේක කිව්වම මගෙත් එක්ක තරහා වෙයිද.. මං එයාට බොරු කරා කියලා හිතයිද.. මට බනියිද.. ඒ කොහොම උනත් අද මේක කියන්නම ඕනෙ.. "My little girl. You are back.. කොහොමද පාටි එක හොඳයිද.." ගේ ඇතුලට අඩියක් තියද්දිම ඇහුන කටහඬට මං ශවී බෝයි දිහා බැලුවෙ පුදුම වෙලා.. "තාත්තා.. ඔයා මොකද මේ ඇහැරලා.. දැනටමත් පාන්දර තුනටත් කිට්ටුයි නේද.. මොකද මේ.." "ම්හ්.. මං මේ වතුර එකක් ගන්න ඇහැරුනේ.. බාප්පයි දෝණියැන්දයි දෙන්නම පාටි වලට ගිහින් මං විතරනෙ ගෙදර. ඒකයි පොඩ්ඩක් බලන් හිටියෙ.. හරි හරි.. එහෙනම් අපි උදේට කතා කරමු ඩෝල්. මම යනවා නිදාගන්න. මගෙ ඔලුව ටිකක් රිදෙනවා.." ශවී බෝයි එහෙම කියද්දි මං එයා ලඟට පැන්නෙ හොඳටම බය වෙලා.. "අනේ ශවී බෝයි.. මොකද උනේ.. ඔයා බෙහෙත් බිව්වද.. ඔයාට අමාරුයිද.. හොස්පිට්ල් යන්න වෙයිද.. අනේ.." " ශ්... මොකද මේ.. calm down baby.. ටිකක් නිදාගත්තම මේක අඩු වෙයි ම්ම්ම්.. බය වෙන්න එපා හරිද.. දැන් ඔයා ගිහින් නිදාගන්නකෝ.. මං යන්නම්.." ශවී බෝයි හිනාවෙවී එහෙම කියලා මගෙ නලලත් ඉඹගෙනම එතනින් යද්දි මං සෝෆා එකට කඩන් වැටුනෙ ලොකු හුස්මකුත් අතෑරලා දාලා.. දැන් ඉතින් එයා එක්ක හෙටම කතා කරනවා.. ඒත් මගෙ ඔලුව නිකන් යකාගෙ කම්මල වගේ.. දැන් මොකද කරන්නේ.. ම්ම්ම්.. ම්ම්ම්ම්ම්.. ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.. අහ්.. මේ තියෙන්නෙ බෙහෙත්.. ඒත් කොහෙන්ද මේ මේසෙ උඩට රෙඩ් වයින් බොට්ල් එකක්.. ඒකත් මේ දිලිසි දිලිසි තියෙන අලුත්ම එකක්.. අනෙහ්.. මයෙ මොකෝ ඉතින්.. කාගෙ උනත් මට අදාලම නෑ.. මං එතන තිබ්බ රෙඩ් වයින් එක අරන් ග්ලාස් එකක් පුරවගෙන ආපහු තිබ්බ විදියටම තියලා ආපහු හැරුනෙ රූම් එකට යන්න.. මෙච්චර වෙලා සින්දු එක්කම ඉඳලනෙ ආවේ.. මට දැන් ඉබේටම සින්දු කියවෙනවා.. "That you are not alone I am here with you Though you're far away I am here to stay But you are not alone I am here with you Though we're far apart You're always in my heart But you are not alone.." "Woah.. such a nice voice miss shoonaa.." (මාර ලස්සන කටහඬක්නෙ මිස් ශෝනා..) සින්දුව ඉවර කරලා වයින් ග්ලාස් එක කටේ තියාගත්තු තප්පරේම මට ඇහුන වචන ටිකට මගෙ හුස්මත් හිර උනා.. කටට ගත්තු වයින් ටික තොල් වලින් බේරිලා බෙල්ල දිගේ ගලාගෙන යද්දි මම ගල් ගිලලා වගේ බලන් හිටියෙ මගේ ඉස්සරහා හිටගෙන ඉන්න බාප්පා දිහා.. මිස් ශෝනා.. ඒ කියන්නේ.. ඒ කියන්නේ.. දෙයියනේ එයා ඒක දැනගෙන.. මං ඉවරයි.. "ම්හ්.. මෙහ්.. මොන.. මොන ශෝනාද.. විකාරද. ඔන්න ඔතනින් අයින් වෙන්න මට යන්න.." එයා දන්නෙ ඇත්ත කියලා ඔප්පු වෙන්නෙ මං ඒක පිලිගත්තොත්නෙ. ඒකමයි මම එහෙම කියලා ශේප් එකේ එතනින් මගේ රූම් එකට පනින්න හැදුවෙ.. ඒත් ඒ තප්පරෙන්ම බාප්පා මගේ අත් ගොබේකින් අල්ලලා මාව එයාගෙ දිහාට ඇදලා ගත්තෙ අමුතු නෝන්ඩි හිනාවකුත් දාගෙන මගේ දිහාට එබෙන ගමන්.. "සේරම ඇස් පනාපිටම එලිවෙලා තියෙද්දිත් තමුසෙ රඟපානවනේ.. හහ්.. සම්මාන ලැබෙන්න ඕනෙ ජාතියෙ නිලි රැජිනක්නෙ ඕයි තමුසෙ.. It's not a secret anymore... ඒක නිසා රඟපාන එක නවත්තනවා.." "ම්.. මොන.. මං ශෝනා නෙවෙයි. අනික මං කොලේජ් පාටියට ගියෙ නෑනෙ. ඔයා ඒ දැක්කෙ මාව නෙවෙයි. ඒ වෙන ශෝනා කෙනෙක් වෙන්න ඇති.." කලබලේට කියවගෙන ගියාට කිව්වෙ මොනාද කියලා මට තේරුනේ බාප්පගෙ මූණෙ තියෙන නක්කල් හිනාව දැක්කම. දැන් ඉතින් උබ මෙතනම වැලලියන් සංකී.. "හහ්.. තමුසෙනම් මහ ගොන් ගහක්.. හැබැයි මතක තියාගන්නවා.. ඇනොනිමස් ප්ලේයර් කෙනෙක් විදියට වැඩ කරන්න ඕනෙනම් මියුසික් ස්කිල්ස් විතරක් නෙවෙයි තමුන්ගෙ සේෆ්ටි එක හදාගන්න හැටිත් ඉගෙනගන්නවා.. මොකද යාලුවාට හැමතිස්සෙම තමුන්ව ප්‍රොටෙක්ට් කර කර ඉන්න බෑනෙ.. මේවා කියන්න මට කිසි අමාරුවක් නෑ.. හැබැයි මගේ අයියා තමුන්ව නොසෑහෙන්න පරිස්සම් කරනවා. ඒකනේ අච්චර අවුරුදු ගානක් අපිවත් දාලා ඇවිත් තමුන්ව මෙහෙ තියාගෙන ඉන්නේ. ඌ වෙනුවෙන්වත් පරිස්සම් වෙන්න ඉගෙනගන්නවා.. ශෝනාහ්.." මගේ මූණට එබීගෙන එහෙම කියලා මගේ අතේ තිබුන වයින් ග්ලාස් එකේ අන්තිම ටිකත් එක උගුරට බීලා ග්ලාස් එක මගේ අතින් තියලා බාප්පා ආපහු හැරිලා එයාගෙ රූම් එක පැත්තට යන්න ගියා... "ආහ්. ඒක නෙවෙයි. කාගෙන් අහලද තමුසෙ මගේ වයින් බොට්ල් එක කැඩුවේ.. පස්සෙ බලාගම්මු.." ආයෙම අඩියක් ආපස්සට හැරිලා ඒක කියලා දඩස් ගාලා ගිහින් දොර වහගත්තා.. ඊව්ව් ඒක කියපු හැටි විතරක්.. ඔච්චර හරියක් වෙනකලුත් මං එක තැනම හිටගෙන ගල් වෙලා වගේ බලන් හිටියෙ උනේ මොකද්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව මොංගල් වෙලා.. "මොනහ්.. මගුලක්ද ඒ.." ආයෙම මේ ලෝකෙට ආව ගමන් මට කියවුනේ එච්චරයි.. අයියෝ.... දැන් ඉතින් ඉවරයි.. මොලේ නෑ කියලා මෙහෙමත් ගොන් වැඩ කරනවද සංකී.. අර මනුස්සයා සේරම දන්නවා විතරක් නෙවෙයි මට ඒ යකා ඉස්සරහා ලැජ්ජා වෙන්නත් උනා.. දෙයියනේ මහ පුදුම දවසක් අදනම්... ඒත් දවසෙ නෙවෙයි අවුල තිබිලා තියෙන්නෙ.. උදේ එලිය වැටුන ගමන් මං ශවී බෝයිව හොයාගෙන ගියේ මම තමයි ශෝනා කියලා එයාට කියන්න.. මොන.. සතපහකට ගණන් ගන්නෑනෙ.. "මොනවද තාත්තා.. මෙච්චර එකක් කියලත් ඔයාට ගානක්වත් නෑනේ.." "උපන් දා ඉඳන් මම හදපු ළමයව මට අඳුරගන්න බෑ කියලා හිතුවද.." මං කියන ඒවා සතපහකටවත් ගණන් නොගෙන ශවී බෝයි හිනාවෙවී එහෙම කියද්දි මගේ කටනම් ඇදවෙලා ගියා.. "ඒ කියන්නේ.. දැනගෙන හිටියද කලින්.." "ඔව්.. දැනගෙන හිටපු හින්දනෙ මම යන්න දුන්නෙ මැණිකේ.." ආහ්.. මෙහෙමත් ලැජ්ජාවක්.. මං හෙන ලොකුවට සීක්‍රට් සීක්‍රට් කියලා දැඟලුවාට ඒක නොදන්න කෙනෙක් නෑ බලන් යද්දි.. ඊයා සංකී.. වස විලි ලැජ්ජාවෙ බෑ මෙතන.. "It's ok බබා.. ඔහොම ලැජ්ජා වෙන්න එපා.. ඔයා ආස දෙයක් ආස විදියට කරන්න. තාත්තා ඉන්නවා ඔයත් එක්ක. ම්ම්ම්.. අනික ඉතින් කාටද ආඩම්බර මෙච්චර ෆේමස් කෙල්ලෙක් මගෙ දුව උනාම.." මං ලැජ්ජාවට තොල් හපාගෙන කල්පනා කර කර ඉන්නවා දැකලද කොහෙද එකපාරටම මගේ ලඟට ආව ශවී බෝයි එහෙම කිව්වෙ මගෙ ඔලුවත් අතගාලා.. "අනේ ඉතිම්ම්ම්.. ලව් යූ තාත්තා.." ..........................................................♡ හැමෝම එනකල් ආසාවෙන් බලන් ඉන්න දවසක් මගේ ජීවිතේට මේ විදියට ආවෙ ඇයි කියලා මම තාමත් කල්පනා කරනවා.. උදේ ඉඳන් කී දෙනෙක් කතා කරලා මොන තරම් දේවල් කිව්වත් මට අදනම් කිසි හැඟීමක් දැනීමක් නැති දවසක් වගේ.. ඒත් මං දන්නවා.. මට විතරක්ම නෙවෙයි මෙහෙම.. "Come on doll.. Hurry up. We have a lot on our plates.. Go and change your clothes quickly. Mr. Sihas is waiting there.." (ඉක්මන් කරන්න ඩෝල්. අපිට අද වැඩ ගොඩක් තියෙනවා.. ගිහින් ඉක්මනට ඔයාගෙ ඇඳුම් මාරු කරගන්න. මිස්ටර් සිහස් අරෙහෙ බලන් ඉන්නවා..) ටෙනිස් ස්කර්ට් එකත් අතේ තියාගෙනම ලොකු කල්පනාවක හිටපු මං ගැස්සිලා ගියේ පිටිපස්සෙන් ඇහුන ඇන්ඩ්‍රියාගෙ කටහඬට.. දවසක මට හාට් ඇටෑක් එකක් ඇවිත් මැරිලා යන්නෙ මෙන්න මුන්ගෙ වැඩ හින්දා.. හිතින් ඇන්ඩ්‍රියාට බනින ගමන්ම මම ස්පෝර්ට්ස් කිට් එකට මාරු වෙලා එද්දිත් මේ හොල්මන එලියෙ ඉඳගෙන කෝල් එකක.. "What are you doing, Andrea? You said we were already late." (ඔයා මොකද්ද කරන්නෙ ඇන්ඩ්‍රියා. ඔයා කිව්වා අපි දැනටමත් පරක්කුයි කියලා.) "Oh gosh.. I'm sorry baby. Go to the stadium. I'll be there in a minute." (අනේ දෙයියනේ.. මට සමාවෙන්න. ස්ටේඩියම් එකට යන්න. මම විනාඩියෙන් එතෙන්ට එන්නම්..) අනේ ඇත්තමයි මුන්නම් මහ පුදුම යාලුවෝ. ඇන්ඩ්‍රියාට හිතින් බැන බැනම මම ස්ටේඩියම් එකට ඇවිදගෙන ගියාට වැඩි වෙනසක් නෑ.. මෙතනත් බලු බල්ලෙක්වත් නෑ.. දැන් අර අච්චර හදිස්සියි කිව්වෙ මොකාටද දන්නෑ.. මං මගේ රැකට් එකත් අරන් වටයක් කැරකුනේ නිහඬ නිශ්ශබ්ද ස්ටේඩියම් එක ඇතුලේ නිදහස උපරිමේටම විඳින ගමන්.. හරියට නිකන් අර ෆිල්ම් එකක ඇක්ට්‍රස් කෙනෙක් වගේ.. ඒත් එක්කම මගේ ෆෝන් එකට මැසේජ් එකක් එන සද්දෙ ඇහුනම ඉතින් අර ඊස්තටික් මූඩ් එක කැලේ.. ටක් ගාලා ෆෝන් එක අරන් බැලුවෙ කාගෙන්ද මැසේජ් එක කියලා.. මැසේජ් එක ලියම්ගෙන්.. මම කාලෙකට කලින් එයාට අම්මගෙ ෆොටෝ එකක් යැව්වා පුලුවන්නම් මගෙයි ශවී බෝයිගෙයි ෆොටෝ එකකට ඒක ඇඩ් කරලා ෆැමිලි ෆොටෝ එකක් හදලා දෙන්න කියලා.. මොකද ඉතින් මට එහෙම ෆොටෝ නෑනේ.. ලියම් එවලා තියෙන්නෙ ඒක.. අනේ ඒක.. ඒක ඇත්තටම ඇත්ත එකක් වගේ.. අම්මගෙයි තාත්තගෙයි මැද්දෙන් හිනා වෙලා මම එබීගෙන ඉන්න විදියට හදපු ෆොටෝ එකක්.. මට කවදාවත් විඳින්න බැරි උන හැඟීමක්.. මගේ හීනවල උඩින්ම තියෙන හීනයක්.. ඒ හැමදේම හැබෑ කරපු ෆොටෝ එකක් මේක.. ඇත්තමයි.. අම්මා නැති ලෝකයක්.. එහෙම ජීවිතයක් හතුරෙක්ටවත් ලැබෙන්න හොඳ නෑ.. ඒක වචනෙකින්වත් විස්තර කරන්න බැරි තරමේ හිස්තැනක්.. අම්මගෙ ආදරේ මොනවගේද.. ඒක දැනෙන්නෙ කොහොමද.. ඒ කිසි දෙයක් මම දන්නෙ නෑ.. මම ප්‍රාර්තනා කරන්නෙ එච්චරයි.. මම කරන පොඩිම හරි පිනක් තියෙනවනම්.. ඒ පිනෙන් ලබන ආත්මෙවත් මට මගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම එක්ක ඉන්න ඕනෙ.. හැමදාටම.. ඇස් දෙකට ලාවට කඳුලු පිරුනෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා මම තාමත් මතක් කරනවා.. " I miss you my queen. I really really miss you..." ඇස් දෙකේ කඳුලු පිටි අල්ලෙන් පිහිඳගන්න ගමන් මම මිමිණුවේ ෆොටෝ එක දිහාම බලාගෙන.. " මිනිස්සුන්ට රිද්දලා එයාලගෙ දේවල් උදුරගත්තම අනික් අතට ඒවට රිටර්න් හම්බෙන්නෙ ඔහොම තමයි.." පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඬ හින්දම ඇස් දෙකේ තිබ්බ කඳුලු හොරෙන්ම පිහදාගන්න ගමන් ආපහු හැරුනෙ මගේ පිටිපස්සෙ හිටියෙ කවුද කියලා බලන්න.. වෙනසක් නෑ ඉතින්.. පුරුදු විදියටම මාව වචන වලින් රිද්දනවනම් ඒ බාප්පා ඇරෙන්න වෙන කවුද.. "තමුසෙට සෑහෙන්න රිදිලා වගේ නේහ්. ඒකනෙ මේ කවදාවත් නැතුව කඳුලුත් ඇවිත් තියෙන්නෙ. දන්නවද.. මමනම් කියන්නෙම.. ඔහොම වෙලා මදි තමුන්ට.." "ම්..මොකද්ද කියන්නේ.." "කියන්නේ.. කියන්න ඕනෙ දේ.. තමුසෙ දන්නවද.. මට තමුසෙගෙ අම්මත් එක්ක තියෙන්නෙ එකම එක තරහයි.. ඒ පුලුවන් තරම් ආදරේ දීලා දීලා මගේ අයියව පිස්සෙක් වෙන්න අතෑරලා මැරිලා ගියපු එක... හැබැයි තමුන්.. තමුසේ එක්ක මට තියෙන්නෙ එසේ මෙසේ තරහක් කියලනම් හිතන්නවත් එපා.. චූටිට වඩා මම ආදරේ කරේ ලොකූට.. අවුරුදු දාසයක ඒජ් ගැප් එක හින්දම එයාට මාව දරුවෙක් ගානයි.. ඒත් තමුසේ.. තමුසෙ ඉපදුනත් හරි ඒ සේරම කණපිට ගැහුවා.. තමුසෙ ආවම.. ලොකූ සේරම දාලා මෙහෙ ආවා.. තමුසෙගෙ අම්මා මැරුනම.. ලංකාවෙ ජීවත් වෙන්න බෑ කියලා සදහටම ලංකාව අතෑරියා.. යකෝ මට එතකොට අවුරුදු හයයි.. තමුන්ට හීනෙකින්වත් හිතාගන්න බෑ ඒ වේදනාව කොච්චරක්ද කියලා.." බාප්පා ඇස් දෙකත් රතු කරගෙන කෑගහනවා.. මගේ පපුව පුපුරන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන බෝම්බයක් වගේ.. මේ ඇහෙන වචන දරාගන්න තරම් හයියක් අද මගේ හිතට තියෙනවද කියලා මටම සැකයි.. "ප්ලීස් බාප්පේ.. ඔයා.. ඕනෙ දෙයක් කියලා මට බනින්න.. ඒත්.. ප්ලීස්.. අද එපා.. දෙයියගෙ නාමෙට අද එපා.." ඇහෙන නෑහෙන ගානට මම එහෙම කියලා කෙඳිරුවේ මගේ දරාගැනීමේ සීමාව පැනලා යන්න කලින්.. "හහ්.. උබට රිදෙනවද.. අහන් ඉන්න අමාරුද.. ඒත් අහන් ඉඳපන්.. අන්න එහෙමයි මං උබට රිද්දන්නෙ.. ලොකූ ලංකාවෙන් යනකොට මට යන්තම් අවුරුදු හයයි.. උබ දන්නවද.. ලොකූ එන්නෑ කියලා දැනගත්තම මට සතියක් උණ හැදිලා හිටියා.. අවුරුදු හයක පොඩි එකෙක්ට දරන්න පුලුවන් තරමෙ වෙන්වීමක් නෙවෙයි මට උබ නිසා ලැබුනෙ.. සේරමත් හරි.. අපි හැමෝටම වැඩිය උබව වටිනවා කියලා නොකියා කියන ගමන් ලොකූ තමුසෙව තෝරගත්තු දවස.. ආයෙ ලංකාවට එන්නෑ කියපු දවස.. ඇත්තමයි මට උබව දකිද්දිත් තරහයි.. මාව පැත්තකින් තිබ්බත් අම්මලා.. අම්මා ලොකූ නැති එක ගැන කොයි තරම් දුක් වෙනවද කියලා දන්නවද.. නොකිව්වට චූටි කොච්චර වේදනාවෙන්ද ඉන්නෙ කියලා දන්නවද.. තමුසෙට නිකමටවත් හිතාගන්න බෑ අවුරුදු විසි දෙකකට පස්සෙ එදා එයාපෝට් එකේදි ලොකූව දැක්කම මට හිතුන දේවල්.. මං විඳපු වේදනාවට.. මට රිදුන රිදිල්ලට.. තමුන්ට සාංකේති. කවමදාවත් අම්මා කෙනෙක්ගෙ උණුහුමක් ලැබෙන්න හොඳ නෑ.." ඉතින් ඉවරයි.. කොයි තරම් ඉවසන් හිටියත් මගේ ඉවසීම පැන්නෙ බාප්පා අන්තිමට කියපු වචන ලඟ.. රතු වෙලා තියෙන ඇස් වලින් එලියට පනින්න ඔන්න මෙන්න තියෙන කඳුලු අමාරුවෙන් නවත්තගෙන මම බැලුවෙ බාප්පගෙ දිහා.. ..........................................................♡ හරිනෙ. හරිනෙ.. දැන් ඉතින් ගිණිකෙලි සහ මල්වඩම් තමා හුම්ම්. 😌😂 ඊලඟ එපියෙන් හම්බෙමු.. ✍️ රාදි
එකොලොස්වෙනි දිගහැරුම.. දහවෙනි දිගහැරුමට - https://whatsapp.com/channel/0029Va9alFg5fM5j9t8uoU3G/467 ✍️ රාදි
නවවෙනි දිගහැරුම.. අටවෙනි දිගහැරුමට - https://whatsapp.com/channel/0029Va9alFg5fM5j9t8uoU3G/462 ✍️ රාදි
අටවෙනි දිගහැරුම.. හත්වෙනි දිගහැරුමට - https://whatsapp.com/channel/0029Va9alFg5fM5j9t8uoU3G/460 ✍️ රාදි
